أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ (1)

[ای پیامبر!] آیا سینه‌ات را نگشاده‌ایم؟

وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ (2)

و بار سنگینت را از [دوش] تو برنداشتیم؟

الَّذِي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ (3)

آن [بار گران] که برای تو کمرشکن بود.

وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ (4)

و نام تو را بلند [آوازه] کردیم.

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (5)

پس [بدان که] با هر سختی، آسانی است.

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (6)

[آری!] با هر سختی، آسانی است.

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ (7)

پس هرگاه [از کار] فارغ شدی، [برای کار تازه] بکوش و رنج آن را بر خود هموار کن!

وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَبْ (8)

و مشتاقانه به سوی پروردگارت روی آور!