اللغة العربية

أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ (1)

آيا ما سينه تو را فراخ نكرديم

وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ (2)

و بار گرانت را از تو فرو نهاديم

الَّذِي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ (3)

كه پشتت را شكسته بود

وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ (4)

و آوازه‌ات را بلند كرديم

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (5)

پس بى‌ترديد با [هر] دشوارى آسانى است

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (6)

[آرى‌] مسلما با [هر] دشوارى آسانى است

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ (7)

پس چون فراغت يافتى به [عبادت‌] كوش

وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَبْ (8)

و با اشتياق به سوى پروردگارت روى آور