وَالضُّحَىٰ (1)

ขอสาบานด้วยเวลาสาย

وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2)

และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันมืด และสงัดเงียบ

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3)

พระเจ้าของเจ้ามิได้ทรงทอดทิ้งเจ้า และมิได้ทรงโกรธเคืองเจ้า

وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4)

และแน่นอนเบื้องปลายเป็นการดียิ่งแก่เจ้ากว่าเบื้องต้น

وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5)

และความแน่นอนพระเจ้าของเจ้าจะให้แก่เจ้าจนกว่าจะพอใจ

أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6)

พระองค์มิได้ทรงพบเจ้าเป็นกำพร้าแล้วทรงให้ที่พึ่งดอกหรือ ?

وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7)

และทรงพบเจ้าระเหเร่ร่อน แล้วก็ทรงชี้แนะทาง (แก่เจ้า) ดอกหรือ ?

وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8)

และทรงพบเจ้าเป็นผู้ขัดสน แล้วให้มั่งคั่ง (แก่) เจ้าดอกหรือ ?

فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9)

ดังนั้นส่วนเด็กกำพร้าเจ้าอย่าข่มขี่

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10)

และส่วนผู้เอ่ยขอนั้น เจ้าอย่าตวาดขับไล่

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11)

และส่วนความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของเจ้านั้น เจ้าจงแสดงออก