وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)

Pasha diellin dhe shkëlqimin e tij,

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)

Pasha hënën kur atë e ndjek,

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)

Pasha ditën kur ai shëndrit,

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)

Pasha natën kur e kaplon,

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)

Pasha qiellin dhe gjithçka e ndërton,

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)

Pasha tokën dhe atë çka e zgjeron.

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)

Pasha shpirtin dhe atë çka e lartëson!

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)

Ia bëri të ditur mospëruljen dhe devotshmërinë.

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا (9)

Ka shpëtuar vetëm ai që atë e pastron.

وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا (10)

Ka mbaruar ai, i cili e deformon.

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)

Themud përgënjeshtroi për shkak të tërbimt të tij,

إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)

Kur u ngrit një fatzi,

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)

U tha atyre Profeti i All-llahut: “Lëreni deven e All-llahut edhe te rendi i ujit”.

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)

Por ata nuk i besuan por e prenë atë (deven), e Zoti i tyre, për shkak të mëkatit të tyre, i rrafshoi ata

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)

Pa iu frikësuar pasojave të tij.