اللغة العربية

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)

Tako mi Sunca i svjetla njegova!

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)

i Mjeseca kada ga prati,

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)

i dana kada ga vidljivim učini,

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)

i noći kada ga zakloni,

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)

i neba i Onoga Koji ga sazda,

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)

i Zemlje i Onoga Koji je rasprostrije,

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)

i duše i Onoga Koji je ispravnom stvori,

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)

pa je nadahnu da zna šta je razvrat a šta bogobojaznost;

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا (9)

uspio je onaj ko je očisti,

وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا (10)

a izgubio je onaj ko je zapostavi!

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)

Narod Semud je zbog obijesti svoje poricao:

إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)

Kad se jedan nesretnik između njih podigao,

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)

Allahov poslanik im je doviknuo: "Pazite na Allahovu devu i njen red pojenja!",

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)

ali su ga u laž utjerali, pa su je zaklali- i Gospodar njihov ih je, zbog grijeha njihovih uništio i kaznom sve obuhvatio

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)

ne bojeći se kakve će posljedice toga biti.