وَالْفَجْرِ (1)
പ്രഭാതം തന്നെയാണ സത്യം.
وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2)
പത്തു രാത്രികള് തന്നെയാണ സത്യം.
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3)
ഇരട്ടയും ഒറ്റയും തന്നെയാണ സത്യം
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4)
രാത്രി സഞ്ചരിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കെ അത് തന്നെയാണ സത്യം.
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ (5)
അതില് (മേല് പറഞ്ഞവയില്) കാര്യബോധമുള്ളവന്ന് സത്യത്തിന് വകയുണേ്ടാ?
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6)
ആദ് സമുദായത്തെ കൊണ്ട് നിന്റെ രക്ഷിതാവ് എന്തു ചെയ്തുവെന്ന് നീ കണ്ടില്ലേ?
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7)
അതായത് തൂണുകളുടെ ഉടമകളായ ഇറം ഗോത്രത്തെ കൊണ്ട്
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8)
തത്തുല്യമായിട്ടൊന്ന് രാജ്യങ്ങളില് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഗോത്രം.
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9)
താഴ്വരയില് പാറവെട്ടി കെട്ടിടമുണ്ടാക്കിയവരായ ഥമൂദ് ഗോത്രത്തെക്കൊണ്ടും
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10)
ആണികളുടെ ആളായ ഫിര്ഔനെക്കൊണ്ടും.
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11)
നാടുകളില് അതിക്രമം പ്രവര്ത്തിക്കുകയും
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12)
അവിടെ കുഴപ്പം വര്ദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തവരാണവര്.
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13)
അതിനാല് നിന്റെ രക്ഷിതാവ് അവരുടെ മേല് ശിക്ഷയുടെ ചമ്മട്ടി വര്ഷിച്ചു.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14)
തീര്ച്ചയായും നിന്റെ രക്ഷിതാവ് പതിയിരിക്കുന്ന സ്ഥാനത്തു തന്നെയുണ്ട്.
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15)
എന്നാല് മനുഷ്യനെ അവന്റെ രക്ഷിതാവ് പരീക്ഷിക്കുകയും അങ്ങനെ അവനെ ആദരിക്കുകയും അവന് സൌഖ്യം നല്കുകയും ചെയ്താല് അവന് പറയും; എന്റെ രക്ഷിതാവ് എന്നെ ആദരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന്.
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16)
എന്നാല് അവനെ (മനുഷ്യനെ) അവന് പരീക്ഷിക്കുകയും എന്നിട്ടവന്റെ ഉപജീവനം ഇടുങ്ങിയതാക്കുകയും ചെയ്താല് അവന് പറയും; എന്റെ രക്ഷിതാവ് എന്നെ അപമാനിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന്.
كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17)
അല്ല, പക്ഷെ നിങ്ങള് അനാഥയെ ആദരിക്കുന്നില്ല.
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18)
പാവപ്പെട്ടവന്റെ ആഹാരത്തിന് നിങ്ങള് പ്രോത്സാഹനം നല്കുന്നുമില്ല.
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا (19)
അനന്തരാവകാശ സ്വത്ത് നിങ്ങള് വാരിക്കൂട്ടി തിന്നുകയും ചെയ്യുന്നു.
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20)
ധനത്തെ നിങ്ങള് അമിതമായ തോതില് സ്നേഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21)
അല്ല, ഭൂമി പൊടിപൊടിയായി പൊടിക്കപ്പെടുകയും,
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22)
നിന്റെ രക്ഷിതാവും, അണിയണിയായി മലക്കുകളും വരുകയും,
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (23)
അന്ന് നരകം കൊണ്ടു വരപ്പെടുകയും ചെയ്താല്! അന്നേ ദിവസം മനുഷ്യന്ന് ഓര്മ വരുന്നതാണ്. എവിടെനിന്നാണവന്ന് ഓര്മ വരുന്നത്?
يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (24)
അവന് പറയും. അയ്യോ, ഞാന് എന്റെ ജീവിതത്തിനു വേണ്ടി മുന്കൂട്ടി (സല്കര്മ്മങ്ങള്) ചെയ്തുവെച്ചിരുന്നെങ്കില് എത്ര നന്നായിരുന്നേനെ!
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (25)
അപ്പോള് അന്നേ ദിവസം അല്ലാഹു ശിക്ഷിക്കുന്നപ്രകാരം ഒരാളും ശിക്ഷിക്കുകയില്ല.
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (26)
അവന് പിടിച്ചു ബന്ധിക്കുന്നത് പോലെ ഒരാളും പിടിച്ചു ബന്ധിക്കുന്നതുമല്ല.
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (27)
ഹേ; സമാധാനമടഞ്ഞ ആത്മാവേ,
ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً (28)
നീ നിന്റെ രക്ഷിതാവിങ്കലേക്ക് തൃപ്തിപ്പെട്ടുകൊണ്ടും, തൃപ്തി ലഭിച്ചു കൊണ്ടും മടങ്ങിക്കൊള്ളുക.
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (29)
എന്നിട്ട് എന്റെ അടിയാന്മാരുടെ കൂട്ടത്തില് പ്രവേശിച്ചു കൊള്ളുക.
وَادْخُلِي جَنَّتِي (30)
എന്റെ സ്വര്ഗത്തില് പ്രവേശിച്ചു കൊള്ളുക.