وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1)

سوگند به آسمان و آن آشکار شونده در شب،

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2)

و چه چیز تو را آگاه کرده است که آن آشکار شونده در شب چیست؟

آن ستاره درخشان است،

سوگند به اینها که هیچ کس نیست مگر این که نگهبانی بر او گمارده شده است که اعمال نیک و بد او را ثبت می‌کند.

انسان برای این که رستاخیز را باور کند باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است.

او از آبی جهنده آفریده شده است.

که از میان پشت و استخوان‌های سینه بیرون می‌آید.

قطعاً خداوندی که او را از این مادّه آفریده است، می‌تواند او را پس از مرگ به صورت نخست بازگرداند،

در روزی که نهان‌ها (عقاید و باورها و آثار کردارها) سنجیده شود و خالص از ناخالص جدا گردد.

پس برای او هیچ نیرویی نیست که عذاب را از خود دور کند و یاوری نیز ندارد که عذاب را از او بگرداند.

سوگند به آسمان که با طلوع و غروب ستارگان باز می‌گردد،

و سوگند به زمین که با رویش گیاهان می‌شکافد،

که قرآن سخنی است که حق را از باطل جدا می‌سازد.

و آن سخنی شوخی نیست.

کافران سخت نیرنگ می‌کنند تا بدین وسیله نور خدا را خاموش کنند،

و من نیز با مهلت دادن به آنان، خامشان می‌کنم تا در گمراهی بمانند و به کیفر کردارشان گرفتار آیند.

حال که چنین است کافران را مهلت ده; اندک زمانی به آنان فرصت ده.