إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ (1)

Igenni, ma iqlaâ,

وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ (2)

itran, ma mebruzzâen,

وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3)

ilellen, ma falen,

وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4)

iéekwan, ma nneqlaben,

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5)

ad iéeô yiman ayen d ibbwi, akked wayen iooa.

يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6)

A yamdan, d acu k i$uôôen, $ef Mass ik Ukyis

الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7)

ik Ixelqen, ik Imesslen, ik Iwezznen?

فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ (8)

Ifka yak udem i aS iwulmen.

كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9)

Xaîi! Teskiddibem ddin.

وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10)

Ni$ $urwen imêaraben.

كِرَامًا كَاتِبِينَ (11)

D imura ukyisen.

يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)

èôan ayen txeddmem.

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13)

Ih, di ssaâd, ara ilin iâaôdiyen.

وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14)

Ih, di tmessi, ara ilin ucmiten.

يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15)

A p kecmen, ass iqeîîiyen.

وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16)

Tuff$a segs, ur zmiren.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17)

Anwa ara k imlen, d acu t wass iqeîîiyen?

ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18)

Ih! Anwa ara k imlen, d acu t wass iqeîîiyen?

يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (19)

D ass ideg yiwen ur izmir ad ifukk yiwen, s wacemma. Assen, lameô i Öebbi.