إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1)

آن‌گاه كه خورشيد درهم پيچيده شود

وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ (2)

و آن‌گاه كه ستارگان تيره شوند [و فرو ريزند]

وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3)

و آن‌گاه كه كوه‌ها به راه افتند [و خرد شوند]

وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4)

و آن‌گاه كه شتران آبستن وا نهاده شوند

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5)

و آن‌گاه كه درندگان گرد آورده شوند

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6)

و آن‌گاه كه درياها بجوشند

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7)

و آن‌گاه كه جان‌ها جفت شوند [و با قرين خود همراه گردند]

وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8)

و آن‌گاه كه از دختر زنده به گور پرسيده شود

بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ (9)

كه به كدامين گناه كشته شده است

وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10)

و آن‌گاه كه نامه‌هاى اعمال گشوده شود

وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11)

و آن‌گاه كه آسمان بركنده شود

وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12)

و آن‌گاه كه دوزخ شعله‌ور گردد

وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13)

و آن‌گاه كه بهشت نزديك آورده شود

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ (14)

[در آن روز] هر كس داند چه حاضر كرده است

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15)

پس سوگند به اختران بازگردنده

الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16)

كه مى‌روند و نهان مى‌شوند

وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17)

و سوگند به شب، آن‌گاه كه پشت كند

وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18)

و سوگند به صبح چون بردمد

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19)

كه قطعا اين قرآن سخن فرستاده‌اى ارجمند است (جبرئيل)

ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20)

نيرومندى كه نزد خداوند عرش، منزلت والايى دارد

مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21)

در آن جا فرمانروا و امين است

وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ (22)

و اين رفيق شما ديوانه نيست

وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23)

او [جبرئيل‌] را در افق روشن ديده است

وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24)

و او در [ابلاغ‌] وحى بخيل نيست

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (25)

و اين [قرآن‌] سخن شيطان مطرود نيست

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26)

پس به كجا مى‌رويد

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (27)

اين جز تذكارى براى جهانيان نيست

لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ (28)

براى هر كس از شما كه خواهد راست و مستقيم شود

وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)

و شما نمى‌خواهيد مگر آن كه خدا، پروردگار جهانيان، بخواهد