وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا (1)

سوگند به آن فرستاده‌شدگان پياپى

فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا (2)

پس به آن بادهاى سخت وزنده

وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا (3)

و سوگند به آن پراكنده كنندگان پراكندنى

فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا (4)

پس به آن جداكنندگان جداكردنى- ميان حق و باطل-.

فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا (5)

پس به آن القاكنندگان ذكر- يادها و پندها-

عُذْرًا أَوْ نُذْرًا (6)

براى باز نمودن عذر و براى بيم‌كردن

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ (7)

كه همانا آنچه وعده داده مى‌شويد- رستاخيز- شدنى و بودنى است.

فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ (8)

پس آنگاه كه ستارگان تاريك و ناپديد شوند

وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ (9)

و آنگاه كه آسمان شكافته شود

وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ (10)

و آنگاه كه كوه‌ها از بيخ بركنده شوند

وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ (11)

و آنگاه كه پيامبران را ميعادگاهى نهند- تا بر امتهاى خود گواهى دهند-.

لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ (12)

براى كدام روز اينها واپس داشته شده؟

لِيَوْمِ الْفَصْلِ (13)

براى روز جدايى.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ (14)

و چه دانى كه روز جدايى- يا داورى- چيست؟

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (15)

در آن روز واى بر دروغ‌انگاران.

أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ (16)

آيا پيشينيان را هلاك نكرديم؟

ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ (17)

سپس پسينيان- مانند كفّار مكّه- را از پى آنها در آريم- هلاك سازيم-.

كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (18)

با بزهكاران چنين مى‌كنيم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (19)

در آن روز واى بر دروغ انگاران.

أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (20)

آيا شما را از آبى پست و بى‌ارج نيافريديم؟

فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (21)

پس آن را در جايگاهى استوار نهاديم،

إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (22)

تا اندازه‌اى دانسته- دوران باردارى-.

فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23)

پس توانا بوديم و نيكو توانا بوديم- يا: پس سرنوشت شما را تقدير كرديم و نيكو تقدير كرديم-.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (24)

در آن روز واى بر دروغ انگاران.

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25)

آيا زمين را فراهم‌آرنده نساختيم،

أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26)

مر زندگان و مردگان را- كه زندگان و مردگان را در خود جاى دهد-؟

وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا (27)

و در آن كوه‌هاى سخت استوار و بلند پديد كرديم و شما را آبى خوشگوار نوشانديم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (28)

در آن روز واى بر دروغ‌انگاران.

انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29)

برويد به سوى آنچه دروغش مى‌انگاشتيد- دوزخ-.

انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30)

برويد به سوى سايه‌اى سه شاخه- از دود-،

لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31)

كه نه سايه گستر است و نه از آتش بازدارد.

إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32)

[آتشى‌] كه شراره‌ها مى‌افكند همچون كوشكها- از بزرگى-

كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33)

تو گويى شترانى زرد رنگ است.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34)

در آن روز واى بر دروغ‌انگاران.

هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35)

اين است روزى كه سخن نيارند گفت

وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36)

و آنان را اجازه ندهند تا عذر بخواهند.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37)

در آن روز واى بر دروغ‌انگاران.

هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38)

اين است روز داورى، كه شما- اى منكران اين امت- و پيشينيان را فراهم آورديم-.

فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39)

پس اگر نيرنگ و ترفندى داريد، در باره [عذاب‌] من به كار بريد.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40)

در آن روز واى بر دروغ‌انگاران.

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41)

همانا پرهيزگاران در سايه‌ها و [كنار] چشمه‌ها باشند.

وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42)

و ميوه‌هايى از آنچه بخواهند.

كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43)

بخوريد و بياشاميد، نوش و گوارا، به پاداش آنچه مى‌كرديد.

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44)

همانا نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45)

در آن روز واى بر دروغ‌انگاران.

كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46)

بخوريد و اندكى [در اين جهان‌] برخوردار شويد، كه شما بزهكارانيد.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47)

در آن روز واى بر دروغ‌انگاران.

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48)

و چون به آنان گفته شود ركوع كنيد- نماز گزاريد- ركوع نكنند.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49)

در آن روز واى بر دروغ‌انگاران.

فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50)

پس به كدام سخن بعد از آن