سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1)

پرسید پرسش‌کننده‌ای از عذابی فرودآینده‌

لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2)

برای کافران نیستش بازدارنده‌

مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3)

از خدا خداوند نردبانها (معراجها)

تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (4)

بالاروند فرشتگان و روح بسویش در روزی که اندازه آن است پنجاه هزار سال‌

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا (5)

پس شکیبائی کن شکیبائی نکو

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا (6)

که آنان بینندش دور

وَنَرَاهُ قَرِيبًا (7)

و ما بینیمش نزدیک‌

يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ (8)

روزی که گردد آسمان چون روغن گداخته‌

وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (9)

و گردند کوه‌ها چون پشم‌

وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا (10)

و نپرسد دوستی دوستی را

يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11)

نمایانیده شوند بدیشان دوست دارد گناهکار کاش فدیه می‌داد از عذاب آن روز پسرانش‌

وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12)

و یارش (همسرش) و برادرش‌

وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13)

و خویشاوندانی که پناهش‌دهند

وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ (14)

و هر که در زمین است همگی پس برهاندش‌

كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15)

نه چنین است همانا آن است شراره‌

نَزَّاعَةً لِلشَّوَىٰ (16)

کننده پوست‌

تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17)

می‌خواند آن را که پشت کرد و روی برتافت‌

وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18)

و گردآورد پس نگهداشت‌

۞ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)

همانا انسان آفریده شده است آزمند

إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)

گاهی که رسدش بدیی نالان‌

وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)

و گاهی که رسدش خوبیی خودداری‌کنان‌

إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22)

مگر نمازگزاران‌

الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23)

آنان که بر نماز خویشند پیوستگان‌

وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24)

و آنان که در خواسته‌های ایشان است بهره دانسته‌

لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25)

برای دریوزه و بینوا

وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26)

آنان که تصدیق کنند به روز دین‌

وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27)

و آنان که از عذاب پروردگار خویشند هراسان‌

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28)

همانا عذاب پروردگار ایشان است تا ایمن شده‌

وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29)

و آنان که برای فرجهای خویشند نگه‌دارندگان‌

إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30)

جز بر همسرانشان یا آنچه دارا است یمینهای ایشان که آنانند نانکوهیدگان‌

فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31)

و آنکه خواست جز این را پس آنانند تجاوزگران‌

وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32)

و آنان که برای سپرده‌های خویش و پیمان خویشند رعایت‌کنندگان‌

وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33)

و آنان که به گواهیهای خویشند قیام‌کنندگان‌

وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34)

و آنان که بر نماز خویشند محافظت‌کنندگان‌

أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ (35)

آنانند در باغهائی گرامیان‌

فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36)

چه شود آنان را که کفر ورزیدند به نزد تو رمندگان‌

عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37)

از راست و از چپ گروه‌هائی‌

أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38)

آیا امید دارد هر مردی از ایشان که درآورده شود به بهشت نعمتها

كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ (39)

نه چنین است همانا ما آفریدیمشان از آنچه می‌دانند

فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ (40)

پس سوگند یاد نکنم به پروردگار خاورها و باخترها که مائیم توانایان‌

عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ خَيْرًا مِنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (41)

بر آنکه تبدیل کنیم بهتر از ایشان را و نیستیم ما پیشی‌گرفتگان‌

فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (42)

پس بگذارشان فروروند و بازی کنند تا برسند به روزشان آنی که وعده داده شوند

يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ (43)

روزی که برون آیند از گورها شتابان گوئیا آنانند بسوی پایه‌های نشانه روان‌

خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (44)

سرافکنده است دیدگانشان فراگیردشان خواری این است روزی که بودند وعده داده می‌شدند