الْحَاقَّةُ (1)

Çasti i të vërtetës!

مَا الْحَاقَّةُ (2)

Çka është Çasti i të vërtetës?

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ (3)

Kush ta shpjegon ty (plotësisht) Çastin e të vërtetës (Kijametin)?

كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ (4)

Themudi dhe Adi e kanë përgënjeshtruar Kijametin,

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ (5)

e populli i Themudit është shkatërruar me një ulurimë (britmë) të madhe temrruese,

وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ (6)

e populli i Adit është shkatërruar me një furtunë të hatashme,

سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ (7)

të cilën Perëndia ua ka dërguar atyre shtatë netë dhe tetë ditë – parreshtur, e ku mund t’i vërejshe njerëzit e përmbysur si trungjet e hurmeve të kalbura,

فَهَلْ تَرَىٰ لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ (8)

e, a po sheh mos ka mbetur kush prej tyre?

وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ (9)

E, ka ardhur Faraoni, dhe ata para tij, si dhe populli (i Lutit), me gabime të mëdha

فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِيَةً (10)

dhe e kundërshtuan të dërguarin e Zotit të tyre, andaj Perëndia i ka dënuar ata me dënim të ashpër.

إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (11)

Ne, kur vërshoi uji i madh, ju ngarkuam juve në anije,

لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ (12)

për t’ju bërë këtë juve mësim dhe që të mbajnë mend veshët e atyre njerëzve (të dijshëm),

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ (13)

e kur të fryejë njëherë buria,

وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً (14)

e toka dhe malet të bartën e të copëtohen nga një shpërthim (eksplodim)

فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (15)

atë ditë do të ngjajë Dita e Kijametit,

وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ (16)

dhe do të çahet qielli, e atë ditë do të jetë i thyeshëm,

وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ (17)

dhe engjëjt do të rrinë anëve të qiellit, kurse atë ditë – tetë grupe engjëjsh do ta mbajnë Arshin (fronin) e Zotit tënd.

يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنْكُمْ خَافِيَةٌ (18)

Atë ditë do të pyeteni (paraqiteni) ju, dhe asnjë fshehtësi e juaj nuk do të mbetët e pazbuluar:

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ (19)

atij që i jepet libri i veprave të tij në dorën e djathtë, do t’ju thotë (të tjerëve): Qe, lexoni librin, tim;

إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ (20)

unë kam qenë i bindur se do të paraqes llogari.

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (21)

E, ai është në një jetë të këndshme,

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (22)

në një kopsht të mrekullueshëm,

قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ (23)

frutet e të cilit janë të ulëta (afër duarve).

كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (24)

(Ju thuhet atyre): “Ju bafshin mirë ushqimi dhe pijet për veprat që keni punuar, në ditët e kaluara!”

وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ (25)

Atij që i jepet libri i veprave të tij në dorën e majtë, do të thotë: “Ah, mos të më ishte dhënë libri im,

وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ (26)

dhe mos të kisha ditur për llogarinë time,

يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ (27)

Ah, të kisha qenë i vdekur (të mos isha ringjallur)!

مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ (28)

Pasuria ime nuk më solli dobi,

هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ (29)

dhe falimentoi fuqia ime!

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ (30)

(e atyre u thuhet): “Kapni ata dhe lidhni në pranga,

ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ (31)

pastaj në skëterrë fërgoni,

ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ (32)

e mandej lidhni në zingjirë prej shtatëdhjetë kutësh,

إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ (33)

sepse, ai, me të vërtetë, nuk ka besuar Perëndinë e Madhërueshëm,

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (34)

dhe nuk ka nxitur të ushqejë të varfërit e shkretë.

فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ (35)

Prandaj, ai, sot këtu, nuk ka mik të dashur,

وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ (36)

as ushim tjetër, përpos qelbësirës;

لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ (37)

të cilin e hanë vetëm fajtorët (jobesimtarët).

فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (38)

E, Unë betohem me atë çka shihni ju,

وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (39)

dhe me atë që nuk shihni,

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (40)

me të vërtetë, ajo (Kur’ani) është fjala e shpallur Profetit të shenjtë,

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ (41)

e nuk është fjalë e poetit. Pak ju besoni,

وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (42)

e as nuk është fjalë e ndonjë magjistari (falltori), pak po mendoni ju!

تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (43)

(Kur’ani) është i zbritur nga Zotii gjithësisë!

وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (44)

Sikur të kishte trilluar (Muhammedi) diçka prej fjalëve në llogari Tonë,

لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (45)

Ne do ta kapnim atë ëpr dorën e djathtë,

ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (46)

dhe do t’ia prenim arterien e zemrës,

فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (47)

dhe askush prej jush nuk do të mund ta mbronte prej këtij (dënimi).

وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ (48)

Me të vërtetë, ai (Kur’ani), është, këshillë për ata që dëshirojnë zbatimin e urdhërave dhe të ruhen prej të këqiave,

وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ (49)

por, Ne, me siguri, e dimë, që ka prej jush përgënjeshtrues.

وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (50)

Me të vërtetë, ai (Kur’ani), është, fatkeqësi për mohuesit,

وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ (51)

por, ai (Kur’ani), padyshim, është e vërtetë e pamohueshme.

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (52)

Prandaj, falenderohu me emrin e Zotit tënd të Madhërueshëm.