اللغة العربية
English
الرَّحْمَٰنُ (1)
خدای مهربان
عَلَّمَ الْقُرْآنَ (2)
بیاموخت قرآن
خَلَقَ الْإِنْسَانَ (3)
بیافرید انسان
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ (4)
بیاموختش بیان
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ (5)
مهر و ماه به شمارند
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ (6)
و ستاره و درخت سجده‌کنانند
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ (7)
و آسمان را برافراشت و بنهاد ترازو را
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ (8)
که سرکشی نکنید در سنجش
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ (9)
و بپای دارید سنجش را به داد و نکاهید سنجش را
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ (10)
و زمین را بنهادش برای جهانیان
فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ (11)
در آن است میوه و خرمابن دارنده شکوفه‌ها
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ (12)
و دانه دارنده برگ و روزی
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (13)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ (14)
آفرید انسان را از گل خشکی مانند سفال پخته
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ (15)
و آفرید پری را از آمیخته‌ای از آتش
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (16)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (17)
پروردگار خاوران و پروردگار باختران
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (18)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ (19)
آمیخت دو دریا را به هم رسند
بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِ (20)
که میان آنها است فاصله (دیواری) تا ستم نکنند
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (21)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ (22)
برون آید از آنها مروارید و مرجان
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (23)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (24)
و او را است رونده‌هائی برافراشته در دریا مانند کوه‌ها
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (25)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (26)
هر کس بر آن است نابود شود
وَيَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (27)
و به جای ماند روی پروردگار تو دارای مهتری و بزرگواری
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (28)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (29)
پرسندش آنان که در آسمانها و زمینند هر روزی او است در کاری
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (30)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ (31)
زود است بپردازیم به شما ای سنگینان (ای دو گرانمایگان)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ (33)
ای گروه جنّ و انس اگر توانستید درون روید از اطراف آسمانها در زمین (یا برون روید) پس بروید نمی‌روید مگر به فرمانروائی
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (34)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ (35)
ریخته شود بر شما شراره (یا گداخته یا آمیخته) از آتش و مس پس یاری نشوید
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (36)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (37)
تا گاهی که بشکافد آسمان پس گردد گُلی‌رنگ چون روغن روان
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (38)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ (39)
پس آن روز پرسش نشود از گناهش آدمی و نه پری
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (40)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ (41)
شناخته شوند گنهکاران به نشانیشان (به چهره‌شان) پس گرفته شوند پیشانیها و قدمها
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (42)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ (43)
این است دوزخی که تکذیب می‌کردند بدان گنهکاران
يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ (44)
گردش کنند میان آن و میان آب جوشانی گرم
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (45)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ (46)
و آن را که بترسد جایگاه پروردگار خویش را در بهشت است
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (47)
پس آیا بکدامین نعمتهای پروردگار شما تکذیب می‌کنید
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ (48)
دارندگان شاخسارها
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (49)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ (50)
در آنها است دو چشمه روان
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (51)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
فِيهِمَا مِنْ كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ (52)
در آنها است از هر میوه دو جُفت
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (53)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ ۚ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ (54)
تکیه‌کنندگان بر جامه‌های خواب که آسترهای (یا لبه‌های) آنها است از استبرق و میوه دو بهشت است نزدیک
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (55)
پس آیا بکدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (56)
در آنها است کوته‌چشمانی که نیامیخته است با آنان آدمی پیش از ایشان و نه پری
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (57)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ (58)
گوئیا آنانند یاقوت و مرجان
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (59)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ (60)
آیا هست پاداش نکوکاری جز نکوکاری
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (61)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ (62)
و نزدیک آنها است دو بهشت
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (63)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
مُدْهَامَّتَانِ (64)
دو بهشت سبز سیاه‌فام
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (65)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ (66)
در آنها است دو چشمه جوشان
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (67)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ (68)
در آنها است میوه و خرما بنی و اناری
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (69)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ (70)
در آنها است نکو زنانی زیبایان
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (71)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ (72)
سفیدپوستانی بازداشته در سراپرده‌ها
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (73)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (74)
نیامیخته است با آنان آدمی پیش از ایشان و نه پری
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (75)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ (76)
تکیه‌کنندگان بر بالشهای سبز و زر تارهایی نکو (یا زیبا)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (77)
پس آیا به کدامین نعمتهای پروردگار شما (ای دو کس) تکذیب می‌کنید
تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (78)
فرخنده باد نام پروردگار تو خداوند شکوه و احترام