اللغة العربية
English
طسم (1)
ത്വാ-സീന്-മീം.
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
ഇത് സുവ്യക്തമായ വേദപുസ്തകത്തിലെ വചനങ്ങളാണ്.
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (3)
അവര് വിശ്വാസികളായില്ലല്ലോ എന്നോര്ത്ത് ദുഃഖിതനായി നീ നിന്റെ ജീവനൊടുക്കിയേക്കാം.
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4)
നാം ഇച്ഛിക്കുകയാണെങ്കില് അവര്ക്കു നാം മാനത്തുനിന്ന് ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം ഇറക്കിക്കൊടുക്കും. അപ്പോള് അവരുടെ പിരടികള് അതിന് വിധേയമായിത്തീരും.
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (5)
പരമകാരുണികനായ അല്ലാഹുവില്നിന്ന് പുതുതായി ഏതൊരു ഉദ്ബോധനം വന്നെത്തുമ്പോഴും അവരതിനെ അപ്പാടെ അവഗണിക്കുകയാണ്.
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6)
ഇപ്പോഴവര് തള്ളിപ്പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്നാല് അവര് പുച്ഛിച്ചുതള്ളിക്കളയുന്നതിന്റെ നിജസ്ഥിതി വൈകാതെ തന്നെ അവര്ക്കു വന്നെത്തും.
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (7)
അവര് ഭൂമിയിലേക്കു നോക്കുന്നില്ലേ? എത്രയേറെ വൈവിധ്യപൂര്ണമായ നല്ലയിനം സസ്യങ്ങളെയാണ് നാമതില് മുളപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (8)
തീര്ച്ചയായും അതിലൊരു ദൃഷ്ടാന്തമുണ്ട്. എന്നിട്ടും അവരിലേറെ പേരും വിശ്വാസികളായില്ല.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (9)
നിന്റെ നാഥന് തന്നെയാണ് പ്രതാപിയും പരമകാരുണികനും.
وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10)
നിന്റെ നാഥന് മൂസായെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞ സന്ദര്ഭം: "നീ അക്രമികളായ ആ ജനങ്ങളിലേക്കു പോവുക.
قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ (11)
"ഫറവോന്റെ ജനത്തിലേക്ക്; എന്നിട്ട് ചോദിക്കൂ, അവര് ഭക്തിപുലര്ത്തുന്നില്ലേയെന്ന്.”
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ (12)
മൂസ പറഞ്ഞു: "എന്റെ നാഥാ, അവരെന്നെ തള്ളിപ്പറയുമെന്ന് ഞാന് ഭയപ്പെടുന്നു.
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ (13)
"എന്റെ ഹൃദയം ഞെരുങ്ങിപ്പോകുന്നു. എന്റെ നാവിന് സംസാരവൈഭവമില്ല. അതിനാല് നീ ഹാറൂന്ന് സന്ദേശമയച്ചാലും.
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخَافُ أَنْ يَقْتُلُونِ (14)
"അവര്ക്കാണെങ്കില് എന്റെ പേരില് ഒരു കുറ്റാരോപണവുമുണ്ട്. അതിനാലവരെന്നെ കൊന്നുകളയുമോയെന്ന് ഞാന് ഭയപ്പെടുന്നു.”
قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ (15)
അല്ലാഹു പറഞ്ഞു: "ഒരിക്കലുമില്ല. അതിനാല് നിങ്ങളിരുവരും നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുമായി പോവുക. തീര്ച്ചയായും നിങ്ങളോടൊപ്പം എല്ലാം കേള്ക്കുന്നവനായി നാമുണ്ട്.
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (16)
"അങ്ങനെ നിങ്ങളിരുവരും ഫറവോന്റെ അടുത്തുചെന്ന് പറയുക: “തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങള് പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ ദൂതന്മാരാണ്.
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (17)
“ഇസ്രയേല് മക്കളെ ഞങ്ങളോടൊപ്പമയക്കണമെന്നതാണ് ദൈവശാസന.”
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ (18)
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: "കുട്ടിയായിരിക്കെ ഞങ്ങള് നിന്നെ ഞങ്ങളോടൊപ്പം വളര്ത്തിയില്ലേ? നിന്റെ ആയുസ്സില് കുറേകാലം ഞങ്ങളോടൊപ്പമാണല്ലോ നീ കഴിച്ചുകൂട്ടിയത്.
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (19)
"പിന്നെ നീ ചെയ്ത ആ കൃത്യം നീ ചെയ്തിട്ടുമുണ്ട്. നീ തീരേ നന്ദികെട്ടവന് തന്നെ.”
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (20)
മൂസ പറഞ്ഞു: "അന്ന് ഞാനതു അറിവില്ലായ്മയാല് ചെയ്തതായിരുന്നു.
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ (21)
"അങ്ങനെ നിങ്ങളെപ്പറ്റി പേടി തോന്നിയപ്പോള് ഞാനിവിടെ നിന്ന് ഒളിച്ചോടി. പിന്നീട് എന്റെ നാഥന് എനിക്ക് തത്ത്വജ്ഞാനം നല്കി. അവനെന്നെ തന്റെ ദൂതന്മാരിലൊരുവനാക്കി.
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (22)
"എനിക്കു ചെയ്തുതന്നതായി നീ എടുത്തുകാണിച്ച ആ അനുഗ്രഹം ഇസ്രയേല് മക്കളെ നീ അടിമകളാക്കിവെച്ചതിനാല് സംഭവിച്ചതാണ്.”
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ (23)
ഫറവോന് ചോദിച്ചു: "എന്താണ് ഈ ലോകരക്ഷിതാവെന്നത്?”
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ (24)
മൂസ പറഞ്ഞു: "ആകാശഭൂമികളുടെയും അവയ്ക്കിടയിലുള്ളവയുടെയും സംരക്ഷകന് തന്നെ. നിങ്ങള് കാര്യം മനസ്സിലാകുന്നവരാണെങ്കില് ഇതുബോധ്യമാകും.”
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ (25)
ഫറവോന് തന്റെ ചുറ്റുമുള്ളവരോട് ചോദിച്ചു: "നിങ്ങള് കേള്ക്കുന്നില്ലേ?”
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (26)
മൂസ പറഞ്ഞു: "നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവാണത്. നിങ്ങളുടെ പൂര്വപിതാക്കളുടെയും രക്ഷിതാവ്.”
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ (27)
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: "നിങ്ങളിലേക്ക് അയക്കപ്പെട്ട നിങ്ങളുടെ ഈ ദൈവദൂതന് ഒരു മുഴുഭ്രാന്തന് തന്നെ; സംശയം വേണ്ടാ.”
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (28)
മൂസ പറഞ്ഞു: "ഉദയ സ്ഥാനത്തിന്റെയും അസ്തമയ സ്ഥാനത്തിന്റെയും അവയ്ക്കിടയിലുള്ളവയുടെയും രക്ഷിതാവാണവന്. നിങ്ങള് ചിന്തിച്ചറിയുന്നവരെങ്കില് ഇത് മനസ്സിലാകും.”
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ (29)
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: "ഞാനല്ലാത്ത ഒരു ദൈവത്തെ നീ സ്വീകരിക്കുകയാണെങ്കില് നിശ്ചയമായും നിന്നെ ഞാന് ജയിലിലടക്കും.”
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُبِينٍ (30)
മൂസ ചോദിച്ചു: "ഞാന് താങ്കളുടെയടുത്ത് വ്യക്തമായ വല്ല തെളിവും കൊണ്ടുവന്നാലും?”
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (31)
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: "എങ്കില് നീ അതിങ്ങുകൊണ്ടുവരിക. നീ സത്യവാനെങ്കില്!”
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ (32)
അപ്പോള് മൂസ തന്റെ വടി താഴെയിട്ടു. ഉടനെയതാ അത് ശരിക്കുമൊരു പാമ്പായി മാറുന്നു.
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (33)
അദ്ദേഹം തന്റെ കൈ കക്ഷത്തുനിന്ന് പുറത്തെടുത്തു. അപ്പോഴതാ അത് കാണികള്ക്കൊക്കെ തിളങ്ങുന്നതായിത്തീരുന്നു.
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (34)
ഫറവോന് തന്റെ ചുറ്റുമുള്ള പ്രമാണിമാരോടു പറഞ്ഞു: "സംശയമില്ല; ഇവനൊരു പഠിച്ച ജാലവിദ്യക്കാരന് തന്നെ.
يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (35)
"തന്റെ ജാലവിദ്യയിലൂടെ നിങ്ങളെ നിങ്ങളുടെ നാട്ടില്നിന്ന് പുറന്തള്ളാനാണിവനുദ്ദേശിക്കുന്നത്. അതിനാല് നിങ്ങള്ക്കെന്തു നിര്ദേശമാണ് നല്കാനുള്ളത്?”
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (36)
അവര് പറഞ്ഞു: "ഇവന്റെയും ഇവന്റെ സഹോദരന്റെയും കാര്യം ഇത്തിരി നീട്ടിവെക്കുക. എന്നിട്ട് ആളുകളെ വിളിച്ചുകൂട്ടാന് നഗരങ്ങളിലേക്ക് ദൂതന്മാരെ നിയോഗിക്കുക.
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ (37)
"സമര്ഥരായ സകല ജാലവിദ്യക്കാരെയും അവര് അങ്ങയുടെ അടുത്ത് വിളിച്ചുചേര്ക്കട്ടെ.”
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (38)
അങ്ങനെ ഒരു നിശ്ചിതദിവസം നിശ്ചിതസമയത്ത് ജാലവിദ്യക്കാരെയൊക്കെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടി.
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ (39)
ഫറവോന് ജനങ്ങളോടു പറഞ്ഞു: "നിങ്ങളെല്ലാം ഇവിടെ ഒത്തുകൂടുന്നുണ്ടല്ലോ.
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (40)
"ജാലവിദ്യക്കാരാണ് വിജയിക്കുന്നതെങ്കില് നമുക്കവരോടൊപ്പം ചേരാം.”
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (41)
അങ്ങനെ ജാലവിദ്യക്കാര് വന്നു. അവര് ഫറവോനോട് ചോദിച്ചു: "ഞങ്ങളാണ് വിജയിക്കുന്നതെങ്കില് ഉറപ്പായും ഞങ്ങള്ക്ക് നല്ല പ്രതിഫലമുണ്ടാവില്ലേ!”
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (42)
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: "അതെ. ഉറപ്പായും നിങ്ങളപ്പോള് നമ്മുടെ അടുത്ത ആളുകളായിരിക്കും.”
قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ (43)
മൂസ അവരോടു പറഞ്ഞു: "നിങ്ങള്ക്ക് എറിയാനുള്ളത് എറിഞ്ഞുകൊള്ളുക.”
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (44)
അവര് തങ്ങളുടെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന കയറുകളും വടികളും നിലത്തിട്ടു. എന്നിട്ടിങ്ങനെ പറഞ്ഞു: "ഫറവോന്റെ പ്രതാപത്താല് തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങള് തന്നെയായിരിക്കും വിജയികള്.”
فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (45)
പിന്നെ മൂസ തന്റെ വടി നിലത്തിട്ടു. ഉടനെയതാ അത് അവരുടെ വ്യാജനിര്മിതികളെയൊക്കെ വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു.
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (46)
അതോടെ ജാലവിദ്യക്കാരെല്ലാം സാഷ്ടാംഗം പ്രണമിച്ചു നിലത്തുവീണു.
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (47)
അവര് പറഞ്ഞു: "ഞങ്ങള് പ്രപഞ്ചനാഥനില് വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു.
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (48)
"മൂസായുടെയും ഹാറൂന്റെയും നാഥനില്.”
قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (49)
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: "ഞാന് അനുവാദം തരുംമുമ്പെ നിങ്ങളവനില് വിശ്വസിച്ചുവെന്നോ? തീര്ച്ചയായും നിങ്ങളെ ജാലവിദ്യ പഠിപ്പിച്ച നിങ്ങളുടെ തലവനാണിവന്. ഇതിന്റെ ഫലം ഇപ്പോള്തന്നെ നിങ്ങളറിയും. ഞാന് നിങ്ങളുടെ കൈകാലുകള് എതിര്വശങ്ങളില് നിന്നായി മുറിച്ചുകളയും; തീര്ച്ച. നിങ്ങളെയൊക്കെ ഞാന് കുരിശില് തറക്കും.
قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ (50)
അവര് പറഞ്ഞു: "വിരോധമില്ല. ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ നാഥനിലേക്ക് തിരിച്ചുപോകുന്നവരാണ്.
إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (51)
"ഫറവോന്റെ അനുയായികളില് ആദ്യം വിശ്വസിക്കുന്നവര് ഞങ്ങളാണ്. അതിനാല് ഞങ്ങളുടെ നാഥന് ഞങ്ങളുടെ പാപങ്ങളൊക്കെ പൊറുത്തുതരണമെന്ന് ഞങ്ങള് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.”
۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52)
മൂസാക്കു നാം ബോധനം നല്കി: "എന്റെ ദാസന്മാരെയും കൂട്ടി രാത്രിതന്നെ പുറപ്പെട്ടുകൊള്ളുക. തീര്ച്ചയായും അവര് നിങ്ങളെ പിന്തുടരും.”
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (53)
അപ്പോള് ഫറവോന് ആളുകളെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടാന് പട്ടണങ്ങളിലേക്ക് ദൂതന്മാരെ അയച്ചു.
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (54)
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: "തീര്ച്ചയായും ഇവര് ഏതാനും പേരുടെ ഒരു ചെറുസംഘമാണ്.
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (55)
"അവര് നമ്മെ വല്ലാതെ കോപാകുലരാക്കിയിരിക്കുന്നു.
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (56)
"തീര്ച്ചയായും നാം സംഘടിതരാണ്. ഏറെ ജാഗ്രത പുലര്ത്തുന്നവരും.”
فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (57)
അങ്ങനെ നാമവരെ തോട്ടങ്ങളില്നിന്നും നീരുറവകളില് നിന്നും പുറത്തിറക്കി.
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (58)
ഖജനാവുകളില് നിന്നും മാന്യമായ പാര്പ്പിടങ്ങളില് നിന്നും.
كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (59)
അങ്ങനെയാണ് നാം ചെയ്യുക. അവയൊക്കെ ഇസ്രയേല് മക്കള്ക്കു നാം അവകാശപ്പെടുത്തിക്കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു.
فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ (60)
പിന്നീട് പ്രഭാതവേളയില് ആ ജനം ഇവരെ പിന്തുടര്ന്നു.
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61)
ഇരുസംഘവും പരസ്പരം കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോള് മൂസായുടെ അനുയായികള് പറഞ്ഞു: "ഉറപ്പായും നാമിതാ പിടികൂടപ്പെടാന് പോവുകയാണ്.”
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62)
മൂസ പറഞ്ഞു: "ഒരിക്കലുമില്ല. എന്നോടൊപ്പം എന്റെ നാഥനുണ്ട്. അവന് എനിക്കു രക്ഷാമാര്ഗം കാണിച്ചുതരികതന്നെ ചെയ്യും.”
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63)
അപ്പോള് മൂസാക്കു നാം ബോധനം നല്കി: "നീ നിന്റെ വടികൊണ്ട് കടലിനെ അടിക്കുക.” അതോടെ കടല് പിളര്ന്നു. ഇരുപുറവും പടുകൂറ്റന് പര്വതംപോലെയായി.
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64)
ഫറവോനെയും സംഘത്തെയും നാം അതിന്റെ അടുത്തെത്തിച്ചു.
وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ (65)
മൂസായെയും അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന എല്ലാവരെയും നാം രക്ഷപ്പെടുത്തി.
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66)
പിന്നെ മറ്റുള്ളവരെ വെള്ളത്തിലാഴ്ത്തിക്കൊന്നു.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (67)
തീര്ച്ചയായും ഇതില് വലിയ ഗുണപാഠമുണ്ട്. എന്നിട്ടും അവരിലേറെ പേരും വിശ്വസിക്കുന്നവരായില്ല.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68)
തീര്ച്ചയായും നിന്റെ നാഥന് ഏറെ പ്രതാപിയും പരമകാരുണികനുമാണ്.
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69)
ഇബ്റാഹീമിന്റെ കഥ ഇവരെ വായിച്ചുകേള്പ്പിക്കുക:
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70)
അദ്ദേഹം തന്റെ പിതാവിനോടും ജനതയോടും ചോദിച്ച സന്ദര്ഭം: "നിങ്ങള് എന്തിനെയാണ് പൂജിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്?”
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71)
അവര് പറഞ്ഞു: "ഞങ്ങള് ചില വിഗ്രഹങ്ങളെ പൂജിക്കുന്നു. അവയ്ക്ക് ഭജനമിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.”
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72)
അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു: "നിങ്ങള് പ്രാര്ഥിക്കുമ്പോള് അവയത് കേള്ക്കുമോ?
أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73)
"അല്ലെങ്കില് നിങ്ങള്ക്ക് അവ വല്ല ഉപകാരമോ ഉപദ്രവമോ വരുത്തുമോ?”
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74)
അവര് പറഞ്ഞു: "ഇല്ല. എന്നാല് ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കള് അവയെ പൂജിക്കുന്നതായി ഞങ്ങള് കണ്ടിട്ടുണ്ട്.”
قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (75)
അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു: " നിങ്ങള് പൂജിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്തിനെയാണെന്ന് നിങ്ങള് ആലോചിച്ചുനോക്കിയിട്ടുണ്ടോ?
أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76)
"നിങ്ങളും നിങ്ങളുടെ പൂര്വപിതാക്കളും
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77)
"അറിയുക: അവരൊക്കെയും എന്റെ എതിരാളികളാണ്. പ്രപഞ്ചനാഥനൊഴികെ.
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78)
"എന്നെ സൃഷ്ടിച്ചവനാണവന്. എന്നെ നേര്വഴിയിലാക്കുന്നതും അവന്തന്നെ.
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79)
"എനിക്ക് അന്നം നല്കുന്നതും കുടിനീര് തരുന്നതും അവനാണ്.
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80)
"രോഗംബാധിച്ചാല് സുഖപ്പെടുത്തുന്നതും അവന് തന്നെ.
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81)
"എന്നെ മരിപ്പിക്കുന്നതും പിന്നെ ജീവിപ്പിക്കുന്നതും അവനാണ്.
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82)
"പ്രതിഫലനാളില് എന്റെ പാപങ്ങള് പൊറുത്തുതരുമെന്ന് ഞാന് പ്രതീക്ഷയര്പ്പിക്കുന്നത് അവനിലാണ്.
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83)
"എന്റെ നാഥാ, എനിക്കു നീ യുക്തിജ്ഞാനം നല്കേണമേ. എന്നെ നീ സജ്ജനങ്ങളില്പെടുത്തേണമേ.
وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84)
"പിന്മുറക്കാരില് എനിക്കു നീ സല്പ്പേരുണ്ടാക്കേണമേ.
وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85)
"എന്നെ നീ അനുഗൃഹീതമായ സ്വര്ഗത്തിന്റെ അവകാശികളില് പെടുത്തേണമേ.
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86)
"എന്റെ പിതാവിനു നീ പൊറുത്തുകൊടുക്കേണമേ. സംശയമില്ല; അദ്ദേഹം വഴിപിഴച്ചവന്തന്നെ.
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87)
"ജനം ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്ക്കുന്ന നാളില് നീയെന്നെ അപമാനിതനാക്കരുതേ.
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88)
"സമ്പത്തോ സന്താനങ്ങളോ ഒട്ടും ഉപകരിക്കാത്ത ദിനമാണത്.
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89)
"കുറ്റമറ്റ മനസ്സുമായി അല്ലാഹുവിന്റെ സന്നിധിയില് ചെന്നെത്തിയവര്ക്കൊഴികെ.”
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (90)
അന്ന് ഭക്തന്മാര്ക്ക് സ്വര്ഗം വളരെ അടുത്തായിരിക്കും.
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (91)
വഴിപിഴച്ചവരുടെ മുന്നില് നരകം വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും.
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (92)
അന്ന് അവരോടു ചോദിക്കും: "നിങ്ങള് പൂജിച്ചിരുന്നവയെല്ലാം എവിടെപ്പോയി?
مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ (93)
അല്ലാഹുവെക്കൂടാതെ; അവ നിങ്ങളെ സഹായിക്കുന്നുണ്ടോ? എന്നല്ല; അവയ്ക്ക് സ്വയം രക്ഷപ്പെടാനെങ്കിലും കഴിയുന്നുണ്ടോ?”
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (94)
അങ്ങനെ ആ ദുര്മാര്ഗികളെയും അവരുടെ ആരാധ്യരെയും അതില് മുഖംകുത്തി വീഴ്ത്തും.
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (95)
ഇബ്ലീസിന്റെ മുഴുവന് പടയെയും.
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (96)
അവിടെ അവരന്യോന്യം ശണ്ഠകൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കും. അന്നേരം ആ ദുര്മാര്ഗികള് പറയും:
تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (97)
"അല്ലാഹുവാണ് സത്യം? ഞങ്ങള് വ്യക്തമായ വഴികേടില് തന്നെയായിരുന്നു.
إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (98)
"ഞങ്ങള് നിങ്ങളെ പ്രപഞ്ചനാഥന്ന് തുല്യരാക്കിയപ്പോള്.
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (99)
"ഞങ്ങളെ വഴിതെറ്റിച്ചത് ആ കുറ്റവാളികളല്ലാതാരുമല്ല.
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ (100)
-"ഇപ്പോള് ഞങ്ങള്ക്ക് ശിപാര്ശകരായി ആരുമില്ല.
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (101)
-"ഉറ്റമിത്രവുമില്ല.
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (102)
"അതിനാല് ഞങ്ങള്ക്കൊന്ന് തിരിച്ചുപോകാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്! അപ്പോള് ഉറപ്പായും ഞങ്ങള് സത്യവിശ്വാസികളിലുള്പ്പെടുമായിരുന്നു!”
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (103)
തീര്ച്ചയായും ഇതില് ജനങ്ങള്ക്ക് ഗുണപാഠമുണ്ട്. എന്നിട്ടും അവരിലേറെ പേരും വിശ്വസിക്കുന്നവരായില്ല.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104)
തീര്ച്ചയായും നിന്റെ നാഥന് തന്നെയാണ് പ്രതാപിയും പരമ കാരുണികനും.
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (105)
നൂഹിന്റെ ജനത ദൈവദൂതന്മാരെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞു.
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (106)
അവരുടെ സഹോദരന് നൂഹ് അവരോടിങ്ങനെ പറഞ്ഞ സന്ദര്ഭം: "നിങ്ങള് ഭക്തിപുലര്ത്തുന്നില്ലേ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (107)
"സംശയം വേണ്ട; ഞാന് നിങ്ങളിലേക്കുള്ള വിശ്വസ്തനായ ദൈവദൂതനാണ്.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (108)
"അതിനാല് അല്ലാഹുവോട് ഭക്തിയുള്ളവരാവുക. എന്നെ അനുസരിക്കുക.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (109)
"ഇതിന്റെ പേരില് ഞാന് നിങ്ങളോടൊരു പ്രതിഫലവും ചോദിക്കുന്നില്ല. എനിക്കുള്ള പ്രതിഫലം പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ വശമാണുള്ളത്.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (110)
"അതിനാല് നിങ്ങള് അല്ലാഹുവോട് ഭക്തിയുള്ളവരാവുക. എന്നെ അനുസരിക്കുക.”
۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (111)
അവര് പറഞ്ഞു: "നിന്നെ പിന്പറ്റിയവരൊക്കെ താണവിഭാഗത്തില് പെട്ടവരാണല്ലോ. പിന്നെ ഞങ്ങള്ക്കെങ്ങനെ നിന്നില് വിശ്വസിക്കാനാകും?”
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112)
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "അവര് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനെപ്പറ്റി എനിക്കെന്തറിയാം?
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113)
"അവരുടെ വിചാരണ എന്റെ നാഥന്റെ മാത്രം ചുമതലയത്രെ. നിങ്ങള് ബോധമുള്ളവരെങ്കില് അതോര്ക്കുക.
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114)
"സത്യവിശ്വാസികളെ ഞാനെന്തായാലും ആട്ടിയകറ്റുകയില്ല.
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (115)
"ഞാന് വ്യക്തമായ മുന്നറിയിപ്പുകാരന് മാത്രമാണ്.”
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116)
അവര് പറഞ്ഞു: "നൂഹേ, നീയിതു നിര്ത്തുന്നില്ലെങ്കില് നിശ്ചയമായും നിന്നെ എറിഞ്ഞുകൊല്ലുകതന്നെ ചെയ്യും.”
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117)
നൂഹ് പറഞ്ഞു: "എന്റെ നാഥാ, തീര്ച്ചയായും എന്റെ ജനത എന്നെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118)
"അതിനാല് എനിക്കും അവര്ക്കുമിടയില് നീയൊരു നിര്ണായക തീരുമാനമെടുക്കേണമേ. എന്നെയും എന്റെ കൂടെയുള്ള സത്യവിശ്വാസികളെയും രക്ഷപ്പെടുത്തേണമേ.”
فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119)
അപ്പോള് അദ്ദേഹത്തെയും അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പമുള്ളവരെയും തിങ്ങിനിറഞ്ഞ ഒരു കപ്പലില് നാം രക്ഷപ്പെടുത്തി.
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120)
പിന്നെ അതിനുശേഷം ബാക്കിയുള്ളവരെയൊക്കെ വെള്ളത്തില് മുക്കിയാഴ്ത്തി.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (121)
തീര്ച്ചയായും അതില് ജനങ്ങള്ക്കൊരു ദൃഷ്ടാന്തമുണ്ട്. എന്നിട്ടും അവരിലേറെ പേരും വിശ്വസിക്കുന്നവരായില്ല.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122)
നിശ്ചയം നിന്റെ നാഥന് തന്നെയാണ് പ്രതാപവാനും പരമകാരുണികനും.
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123)
ആദ് സമുദായം ദൈവദൂതന്മാരെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞു.
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
അവരുടെ സഹോദരന് ഹൂദ് അവരോടു പറഞ്ഞതോര്ക്കുക: "നിങ്ങള് ഭക്തരാവുന്നില്ലേ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125)
"തീര്ച്ചയായും ഞാന് നിങ്ങളിലേക്കുള്ള വിശ്വസ്തനായ ദൈവദൂതനാണ്.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126)
"അതിനാല് നിങ്ങള് അല്ലാഹുവോട് ഭക്തിപുലര്ത്തുക. എന്നെ അനുസരിക്കുക.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127)
"ഇതിന്റെ പേരില് ഞാന് നിങ്ങളോടൊരു പ്രതിഫലവും ചോദിക്കുന്നില്ല. എനിക്കുള്ള പ്രതിഫലം പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ വശമാണുള്ളത്.
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128)
"വെറുതെ പൊങ്ങച്ചം കാട്ടാനായി നിങ്ങള് എല്ലാ കുന്നിന്മുകളിലും സ്മാരകസൌധങ്ങള് കെട്ടിപ്പൊക്കുകയാണോ?
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129)
"നിങ്ങള്ക്ക് എക്കാലവും പാര്ക്കാനെന്നപോലെ പടുകൂറ്റന് കൊട്ടാരങ്ങള് പടുത്തുയര്ത്തുകയാണോ?
وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130)
"നിങ്ങള് ആരെയെങ്കിലും പിടികൂടിയാല് വളരെ ക്രൂരമായാണ് ബലപ്രയോഗം നടത്തുന്നത്.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131)
"അതിനാല് നിങ്ങള് അല്ലാഹുവോട് ഭക്തിയുള്ളവരാവുക. എന്നെ അനുസരിക്കുക.
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ (132)
"അല്ലാഹു നിങ്ങളെ സഹായിച്ചതെങ്ങനെയെല്ലാമെന്ന് നിങ്ങള്ക്കു നന്നായറിയാമല്ലോ. അതിനാല് നിങ്ങള് അവനോട് ഭക്തിയുള്ളവരാവുക.
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133)
"കന്നുകാലികളെയും മക്കളെയും നല്കി അവന് നിങ്ങളെ സഹായിച്ചു.
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134)
"തോട്ടങ്ങളും അരുവികളും തന്നു.
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135)
"ഭയങ്കരമായ ഒരുനാളിലെ ശിക്ഷ നിങ്ങള്ക്കു വന്നെത്തുമെന്ന് ഞാന് ഭയപ്പെടുന്നു.”
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ (136)
അവര് പറഞ്ഞു: "നീ ഉപദേശിക്കുന്നതും ഉപദേശിക്കാതിരിക്കുന്നതും ഞങ്ങള്ക്ക് ഒരേപോലെയാണ്.
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137)
"ഞങ്ങള് ഈ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ പൂര്വികരുടെ പതിവില് പെട്ടതാണ്.
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138)
"ഞങ്ങള് ശിക്ഷിക്കപ്പെടുന്നവരല്ല.”
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (139)
അങ്ങനെ അവരദ്ദേഹത്തെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞു. അതിനാല് നാമവരെ നശിപ്പിച്ചു. തീര്ച്ചയായും അതിലൊരു ദൃഷ്ടാന്തമുണ്ട്. എന്നിട്ടും അവരിലേറെപ്പേരും വിശ്വാസികളായില്ല.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140)
നിശ്ചയം നിന്റെ നാഥന് ഏറെ പ്രതാപിയും പരമദയാലുവുമാണ്.
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141)
സമൂദ് സമുദായം ദൈവദൂതന്മാരെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞു.
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142)
അവരുടെ സഹോദരന് സ്വാലിഹ് അവരോട് ചോദിച്ച സന്ദര്ഭം: "നിങ്ങള് ഭക്തരാവുന്നില്ലേ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143)
"തീര്ച്ചയായും ഞാന് നിങ്ങളിലേക്കയക്കപ്പെട്ട വിശ്വസ്തനായ ദൈവദൂതനാണ്.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144)
"അതിനാല് നിങ്ങള് ദൈവഭക്തരാവുക. എന്നെ അനുസരിക്കുക.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145)
"ഇതിന്റെ പേരില് ഞാന് നിങ്ങളോടൊരു പ്രതിഫലവും ചോദിക്കുന്നില്ല. എനിക്കുള്ള പ്രതിഫലം പ്രപഞ്ചനാഥനില് നിന്ന് മാത്രമാണ്.
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146)
"അല്ലാ, ഇവിടെ ഇക്കാണുന്നതിലൊക്കെ നിര്ഭയമായി യഥേഷ്ടം വിഹരിക്കാന് നിങ്ങളെ വിട്ടേക്കുമെന്നാണോ നിങ്ങള് കരുതുന്നത്?
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147)
"അതായത് ഈ തോട്ടങ്ങളിലും അരുവികളിലും?
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148)
"വയലുകളിലും പാകമായ പഴക്കുലകള് നിറഞ്ഞ ഈന്തപ്പനത്തോപ്പുകളിലും?
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149)
"നിങ്ങള് ആര്ഭാടപ്രിയരായി പര്വതങ്ങള് തുരന്ന് വീടുകളുണ്ടാക്കുന്നു.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150)
"നിങ്ങള് ദൈവഭക്തരാവുക. എന്നെ അനുസരിക്കുക.
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151)
"അതിക്രമികളുടെ ആജ്ഞകള് അനുസരിക്കരുത്.
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152)
"ഭൂമിയില് കുഴപ്പമുണ്ടാക്കുന്നവരാണവര്. ഒരുവിധ സംസ്കരണവും വരുത്താത്തവരും.”
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153)
അവര് പറഞ്ഞു: "നീ മാരണം ബാധിച്ചവന് തന്നെ.
مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154)
"നീ ഞങ്ങളെപ്പോലുള്ള ഒരു മനുഷ്യനല്ലാതാരുമല്ല. അതിനാല് നീ എന്തെങ്കിലും അടയാളം കൊണ്ടുവരിക. നീ സത്യവാദിയെങ്കില്!”
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (155)
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "ഇതാ ഒരൊട്ടകം. നിശ്ചിത ദിവസം അതിനു വെള്ളം കുടിക്കാന് അവസരമുണ്ട്. നിങ്ങള്ക്കും ഒരവസരമുണ്ട്.
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156)
"നിങ്ങള് അതിനെ ഒരു നിലക്കും ദ്രോഹിക്കരുത്. അങ്ങനെ ചെയ്താല് ഒരു ഭയങ്കര നാളിലെ ശിക്ഷ നിങ്ങളെ പിടികൂടും.”
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157)
എന്നാല് അവരതിനെ കശാപ്പ് ചെയ്തു. അങ്ങനെ അവര് കടുത്ത ദുഃഖത്തിനിരയായി.
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (158)
അതോടെ മുന്നറിയിപ്പ് നല്കപ്പെട്ട ശിക്ഷ അവരെ പിടികൂടി. തീര്ച്ചയായും അതിലൊരു ദൃഷ്ടാന്തമുണ്ട്. എന്നിട്ടും അവരിലേറെ പ്പേരും വിശ്വാസികളായില്ല.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159)
നിശ്ചയം നിന്റെ നാഥന് ഏറെ പ്രതാപിയും പരമകാരുണികനുമാണ്.
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160)
ലൂത്വിന്റെ ജനത ദൈവദൂതന്മാരെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞു.
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161)
അവരുടെ സഹോദരന് ലൂത്വ് അവരോടു ചോദിച്ച സന്ദര്ഭം: "നിങ്ങള് ഭക്തരാവുന്നില്ലേ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162)
"തീര്ച്ചയായും ഞാന് നിങ്ങള്ക്കുള്ള വിശ്വസ്തനായ ദൈവദൂതനാണ്.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163)
"അതിനാല് നിങ്ങള് ദൈവഭക്തരാവുക. എന്നെ അനുസരിക്കുക.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164)
"ഇതിന്റെ പേരില് ഞാന് നിങ്ങളോടൊരു പ്രതിഫലവും ചോദിക്കുന്നില്ല. എനിക്കുള്ള പ്രതിഫലം പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ വശമാണുള്ളത്.
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165)
"മാലോകരില് കാമശമനത്തിന് വേണ്ടി നിങ്ങള് പുരുഷന്മാരെ സമീപിക്കുകയാണോ?
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166)
"നിങ്ങളുടെ നാഥന് നിങ്ങള്ക്കായി സൃഷ്ടിച്ചുതന്ന നിങ്ങളുടെ ഇണകളെ ഉപേക്ഷിക്കുകയും? നിങ്ങള് പരിധിവിട്ട ജനംതന്നെ.”
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167)
അവര് പറഞ്ഞു: "ലൂത്വേ, നീ ഇത് നിര്ത്തുന്നില്ലെങ്കില് ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില്നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെടുന്നവരില് നീയുമുണ്ടാകും.”
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ (168)
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "ഞാന് നിങ്ങളുടെ ഇത്തരം ചെയ്തികളെ വെറുക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലാണ്.
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
"എന്റെ നാഥാ! നീ എന്നെയും എന്റെ കുടുംബത്തെയും ഇവര് ഈ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതില്നിന്ന് രക്ഷിക്കേണമേ.”
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170)
അവസാനം അദ്ദേഹത്തെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബത്തെയും നാം രക്ഷിച്ചു.
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171)
പിന്തിനിന്ന ഒരു കിഴവിയെ ഒഴികെ.
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172)
പിന്നീട് മറ്റുള്ളവരെ നാം തകര്ത്ത് നാമാവശേഷമാക്കി.
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173)
അവരുടെമേല് നാം ഒരുതരം മഴ വീഴ്ത്തി. താക്കീത് നല്കപ്പെട്ടവര്ക്ക് കിട്ടിയ ആ മഴ എത്ര ഭീകരം!
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174)
തീര്ച്ചയായും അതിലൊരു ദൃഷ്ടാന്തമുണ്ട്. എന്നിട്ടും അവരിലേറെപ്പേരും വിശ്വാസികളായില്ല.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
സംശയമില്ല, നിന്റെ നാഥന് ഏറെ പ്രതാപിയും പരമദയാലുവും തന്നെ.
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176)
“ഐക്ക” നിവാസികള് ദൈവദൂതന്മാരെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞു.
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177)
ശുഐബ് അവരോടു ചോദിച്ച സന്ദര്ഭം: "നിങ്ങള് ദൈവത്തോടു ഭക്തിപുലര്ത്തുന്നില്ലേ?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178)
"ഞാന് നിങ്ങളിലേക്ക് നിയോഗിതനായ വിശ്വസ്തനായ ദൈവദൂതനാണ്.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179)
"അതിനാല് നിങ്ങള് ദൈവഭക്തരാവുക. എന്നെ അനുസരിക്കുക.
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180)
"ഇതിന്റെ പേരില് ഞാന് നിങ്ങളോട് ഒരു പ്രതിഫലവും ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല. എനിക്കുള്ള പ്രതിഫലം പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ വശം മാത്രമാണ്.
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181)
"നിങ്ങള് അളവില് തികവുവരുത്തുക. അളവില് കുറവുവരുത്തുന്നവരില് പെട്ടുപോകരുത്.
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182)
"കൃത്യതയുള്ള തുലാസുകളില് തൂക്കുക.
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183)
"ജനങ്ങള്ക്ക് അവരുടെ ചരക്കുകളില് കുറവുവരുത്തരുത്. നാട്ടില് കുഴപ്പക്കാരായി വിഹരിക്കരുത്.
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184)
"നിങ്ങളെയും മുന്തലമുറകളെയും സൃഷ്ടിച്ച അല്ലാഹുവോട് ഭക്തിയുള്ളവരാവുക.”
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185)
അവര് പറഞ്ഞു: "നീ മാരണം ബാധിച്ച ഒരുത്തന് മാത്രമാണ്.
وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186)
"നീ ഞങ്ങളെപ്പോലുള്ള ഒരു മനുഷ്യനല്ലാതാരുമല്ല. കള്ളം പറയുന്നവനായാണ് നിന്നെ ഞങ്ങള് കരുതുന്നത്.
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187)
"ആകാശത്തിന്റെ ചില കഷണങ്ങള് ഞങ്ങള്ക്കുമേല് വീഴ്ത്തുക, നീ സത്യവാദിയെങ്കില്.”
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188)
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "നിങ്ങള് ചെയ്യുന്നതിനെപ്പറ്റി നന്നായറിയുന്നവനാണ് എന്റെ നാഥന്.”
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189)
അങ്ങനെ അവരദ്ദേഹത്തെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞു. അതിനാല് കാര്മേഘം കുടപിടിച്ച നാളിന്റെ ശിക്ഷ അവരെ പിടികൂടി. ഭയങ്കരമായ ഒരു നാളിന്റെ ശിക്ഷ തന്നെയായിരുന്നു അത്.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (190)
തീര്ച്ചയായും അതിലൊരു ദൃഷ്ടാന്തമുണ്ട്. എന്നിട്ടും അവരിലേറെ പേരും വിശ്വസിക്കുന്നവരായില്ല.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191)
നിശ്ചയം, നിന്റെ നാഥന് ഏറെ പ്രതാപിയും പരമദയാലുവുമാണ്.
وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192)
തീര്ച്ചയായും ഇത് പ്രപഞ്ചനാഥനില് നിന്ന് അവതരിച്ചുകിട്ടിയതാണ്.
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193)
വിശ്വസ്തനായ ആത്മാവാണ് അതുമായി ഇറങ്ങിയത്.
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ (194)
നിന്റെ ഹൃദയത്തിലാണിതിറക്കിത്തന്നത്. നീ താക്കീതു നല്കുന്നവരിലുള്പ്പെടാന്.
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ (195)
തെളിഞ്ഞ അറബിഭാഷയിലാണിത്.
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196)
പൂര്വികരുടെ വേദപുസ്തകങ്ങളിലും ഇതുണ്ട്.
أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197)
ഇസ്രയേല് മക്കളിലെ പണ്ഡിതന്മാര്ക്ക് അതറിയാം എന്നതുതന്നെ ഇവര്ക്ക് ഒരു ദൃഷ്ടാന്തമല്ലേ?
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198)
നാമിത് അനറബികളില് ആര്ക്കെങ്കിലുമാണ് ഇറക്കിക്കൊടുത്തതെന്ന് കരുതുക.
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199)
അങ്ങനെ അയാളത് അവരെ വായിച്ചുകേള്പ്പിച്ചുവെന്നും; എന്നാലും അവരിതില് വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നില്ല.
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200)
അവ്വിധം നാമിതിനെ കുറ്റവാളികളുടെ ഹൃദയങ്ങളില് കടത്തിവിട്ടിരിക്കുന്നു.
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201)
നോവേറിയശിക്ഷ കാണുംവരെ അവരിതില് വിശ്വസിക്കുകയില്ല.
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202)
അവരറിയാത്ത നേരത്ത് വളരെ പെട്ടെന്നായിരിക്കും അതവരില് വന്നെത്തുക.
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ (203)
അപ്പോഴവര് പറയും: "ഞങ്ങള്ക്കൊരിത്തിരി അവധി കിട്ടുമോ?”
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204)
എന്നിട്ടും ഇക്കൂട്ടര് നമ്മുടെ ശിക്ഷ കിട്ടാനാണോ ഇത്ര ധൃതികൂട്ടുന്നത്?
أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205)
നീ ചിന്തിച്ചുനോക്കിയോ: നാം അവര്ക്ക് കൊല്ലങ്ങളോളം കഴിയാന് ആവശ്യമായ സുഖസൌകര്യങ്ങള് നല്കിയെന്നുവെക്കുക;
ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ (206)
പിന്നീട് അവര്ക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നല്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശിക്ഷ അവരില് വന്നെത്തിയെന്നും.
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (207)
എന്നാലും അവര്ക്കു സുഖിച്ചുകഴിയാന് നല്കിയ സൌകര്യം അവര്ക്കൊട്ടും ഉപകരിക്കുമായിരുന്നില്ല.
وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَ (208)
മുന്നറിയിപ്പുകാരനെ അയച്ചിട്ടല്ലാതെ ഒരു നാടിനെയും നാം നശിപ്പിച്ചിട്ടില്ല.
ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (209)
അവരെ ഉദ്ബോധിപ്പിക്കാനാണിത്. നാം ആരോടും ഒട്ടും അതിക്രമം കാണിക്കുന്നവനല്ല.
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (210)
ഈ ഖുര്ആന് ഇറക്കിക്കൊണ്ടുവന്നത് പിശാചുക്കളല്ല.
وَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (211)
അതവര്ക്കു ചേര്ന്നതല്ല. അവര്ക്കതൊട്ടു സാധ്യവുമല്ല.
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (212)
അവരിത് കേള്ക്കുന്നതില് നിന്നുപോലും അകറ്റിനിര്ത്തപ്പെട്ടവരാണ്.
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (213)
അതിനാല് അല്ലാഹുവോടൊപ്പം മറ്റൊരു ദൈവത്തെയും നീ വിളിച്ചുപ്രാര്ഥിക്കരുത്. അങ്ങനെ ചെയ്താല് നീയും ശിക്ഷാര്ഹരില്പെടും.
وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (214)
നീ നിന്റെ അടുത്തബന്ധുക്കള്ക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നല്കുക.
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (215)
നിന്നെ പിന്പറ്റിയ സത്യവിശ്വാസികള്ക്ക് നിന്റെ ചിറക് താഴ്ത്തിക്കൊടുക്കുകയും ചെയ്യുക.
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (216)
അഥവാ, അവര് നിന്നെ ധിക്കരിക്കുകയാണെങ്കില് പറയുക: "നിങ്ങള് ചെയ്യുന്നതിനൊന്നും ഞാനുത്തരവാദിയല്ല.”
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217)
പ്രതാപിയും ദയാപരനുമായ അല്ലാഹുവില് ഭരമേല്പിക്കുക.
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (218)
നീ നിന്നു പ്രാര്ഥിക്കുംനേരത്ത് നിന്നെ കാണുന്നവനാണവന്.
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (219)
സാഷ്ടാംഗം പ്രണമിക്കുന്നവരില് നിന്റെ ചലനങ്ങള് കാണുന്നവനും.
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220)
തീര്ച്ചയായും അവന് എല്ലാം കേള്ക്കുന്നവനും അറിയുന്നവനുമാണ്.
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (221)
പിശാചുക്കള് വന്നിറങ്ങുന്നത് ആരിലാണെന്ന് നാം നിങ്ങളെ അറിയിച്ചുതരട്ടെയോ?
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (222)
തനി നുണയന്മാരും കുറ്റവാളികളുമായ എല്ലാവരിലുമാണ് പിശാച് വന്നിറങ്ങുന്നത്.
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (223)
അവര് പിശാചുക്കളുടെ വാക്കുകള് കാതോര്ത്ത് കേള്ക്കുന്നു. അവരിലേറെപ്പേരും കള്ളംപറയുന്നവരാണ്.
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (224)
വഴിപിഴച്ചവരാണ് കവികളെ പിന്പറ്റുന്നത്.
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (225)
നീ കാണുന്നില്ലേ; അവര് സകല താഴ്വരകളിലും അലഞ്ഞുതിരിയുന്നത്;
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (226)
തങ്ങള് ചെയ്യാത്തത് പറയുന്നതും.
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (227)
സത്യവിശ്വാസം സ്വീകരിക്കുകയും സല്ക്കര്മങ്ങള് പ്രവര്ത്തിക്കുകയും ദൈവത്തെ ധാരാളമായി സ്മരിക്കുകയും തങ്ങള് അക്രമിക്കപ്പെട്ടശേഷം അതിനെ നേരിടുക മാത്രം ചെയ്തവരുമൊഴികെ. അതിക്രമികള് അടുത്തുതന്നെ അറിയും, തങ്ങള് മാറിമറിഞ്ഞ് ഏതൊരു പരിണതിയിലാണ് എത്തുകയെന്ന്.