قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1)

Одамлар Роббисидан.

مَلِكِ النَّاسِ (2)

Одамлар Подшоҳидан.

إِلَٰهِ النَّاسِ (3)

Одамлар Илоҳидан паноҳ сўрайман.

مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4)

Беркиниб, кўриниб турувчи васвоснинг.

الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5)

Одамлар қалбига васваса соладиганнинг.

مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6)

Жинлардан ва одамлардан бўлганнинг ёмонлигидан, деб айт. (Оятда зикр қилинган «беркиниб, кўриб турувчи»дан мурод шайтондир.)