قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)

بگو: پناه می‌برم به خداوندگارِ سپیده دم که تاریکی را می‌شکافد،

مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2)

از شرِّ هر صاحب شرّی که آفریده است،

و از شرِّ شب آن گاه که با تاریکی اش درآید،

و از شرِّ زنان جادوگر که هنگام افسون کردن مردمان، در گره‌های جادو سخت می‌دمند،

و از شرّ هر حسود آن گاه که حسد ورزد.