قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)

بگو به پروردگار فلق پناه مى‌برم‌

مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2)

از شر هر آنچه آفريده است‌

وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3)

و از شر شب چون در آيد

وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4)

و از شر زنان افسونگر دمنده در گره‌ها

وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)

و از شر رشك‌برى كه رشك برد