تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ (1)

دو دست ابولهب ناکارآمد باد، و تلاش هایش بر ضدّ پیامبر بی اثر، و خودش نیز برای همیشه تباه و از سعادت محروم باد!

مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ (2)

دارایی و دستاوردش او را از تباهی دور نساخت.

سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (3)

به زودی به آتشی زبانه دار درمی آید و برای همیشه در آن ماندگار خواهد بود.

وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4)

و همسرش نیز به آن آتش درخواهد آمد در حالی که هیزم کش دوزخ است.

فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (5)

و بر گردنش طنابی از پوسته درخت است.