اللغة العربية

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ (1)

زيانكار باد دستان ابولهب، و خود او هم زيانكار شد

مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ (2)

مالش و دستاوردش به كارش نيامد

سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (3)

زودا كه به آتشى شعله‌ور در آيد

وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4)

و زنش هيزم‌كش [و آتش‌افروز معركه‌] است‌

فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (5)

و ريسمانى از ليف خرماى تافته بر گردن دارد