لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ (1)

براى [سپاس‌] الفت و پيوستن قريش [به يكديگر]

إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ (2)

الفت و پيوندشان در سفر زمستان و تابستان

فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَٰذَا الْبَيْتِ (3)

پس بايد خداوند اين خانه را پرستش كنند

الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ (4)

آن كه ايشان را از گرسنگى [رهانيد و] طعام داد، و از بيم ايمنشان ساخت.