أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ (1)

مباهات و افتخار بر یکدیگر [به ثروت و کثرت نفرات] شما را [از پرداختن به تکالیف دینی و یاد آخرت] بازداشت؛

حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ (2)

تا جایی که گورها را دیدار کردید [و به تعداد مردگان هم به یکدیگر مباهات و افتخار نمودید!!]

كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ (3)

این چنین نیست [که شما می پندارید]، به زودی [به آثار شوم این اوضاع و احوالی که دارید] آگاه خواهید شد.

ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ (4)

باز هم این چنین نیست، به زودی آگاه خواهید شد.

كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ (5)

[زندگی واقعی] این چنین نیست [که می پندارید]، اگر به علم الیقین [که علم استوار و غیر قابل تردید است به آخرت] آگاه بودید [از تکالیف دینی و توجه به آباد کردن آخرت باز نمی ماندید.]

لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ (6)

بی تردید دوزخ را خواهید دید.

ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ (7)

سپس [با وارد شدن در آن،] قطعاً آن را به دیده یقین و باور خواهید دید.

ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ (8)

آن گاه شما در آن روز از نعمت ها بازپرسی خواهید شد.