لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (1)

(නබියේ! ආරක්ෂාව සපයන) මෙම නගරය මත දිව්රන්නෙමි!

وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (2)

එයත් ඔබ මෙම නගරයෙහි රැඳී සිටිය හැකි අවස්ථාවේදී-

(මනුෂ්‍යයාගේ) දෙමව්පියන් (වන ආදම් අෙලෙහිස්සලාම්) මතද, ඔහු බිහි කළ දරුවන් මතද සත්තකින්ම!

ඇත්තෙන්ම අපි මිනිසාව අමාරුකමෙහි (ගැලී සිටින්නෙකු වශයෙන්ම) උත්පාදනය කර ඇත්තෙමු.

(එසේ තිබියදී) ඔහු තමන්ව යටපත් කිරීමට කිසිවෙකුටත් නොහැකි යයි අදහස් කළේද?

“බොහෝ වස්තූන් මා (හරිහම්බ කර වියදම් කර) විනාශ කර දැමුවෙමි” යයි ඔහු (උඞඟූ වී ආඩම්බර බස්) ෙදාඩන්නේය.

(මෙසේ ආඩම්බර බස් ෙදාඩණ) ඔහුව කිසිවෙකුත් දැක්කේ නැතැයි ඔහු සිතා ගත්තෙහිද?

(බැලිය හැකි) ඇස් දෙකක්ම අපි ඔහුට ලබා දුන්නේ නැද්ද?

(එසේ තිබියදී සත්‍යය ඔහු දුටුවේ නැත. කතා කළ හැකි) දිවක්ද, තොල් දෙකක්ද, (අපි ඔහුට ලබා දුන්නේ නැද්ද? ඒවා ඉබේම ඔහු අත් කර ගත්තේද?) නැත.

(පින්, පව්) මාර්ගයන් දෙකම අපි ඔහුට වෙන්කර දැනුම් දුන්නෙමු.

එහෙත් (මෙතෙක්) ඔහු ‘අකබා’ව තරනය කළේ නැත.

(නබියේ!) අකබා යනු කිමෙක්දැයි ඔබ දන්නෙහිද?

(එය) එක් වහලෙකු නිදහස් කිරීමයි.

නැතහොත් දරිධ්‍රතාවයෙන් කුස ගින්නෙන් පෙළෙන කෙනෙකුට හෝ

ඥාතීන්ගෙන් වූ කුස ගින්නෙන් පෙළෙන එක් අනාථයෙකුට හෝ

නැතහොත් දරිධ්‍රතාවයෙන් පොලොව කාගෙන සිටින එක් දුප්පතෙකුට (කුස ගින්නෙන් වූ) එක් දිනක ආහාර ලබා දීම වන්නේය.

(මීට අමතරව) විශ්වාසය තබා කෙනෙකුට කෙනෙකු ඉවසීම මගින් හොඳ ඔවදන් දෙමින්ද, අනුකම්පාව මගින් කෙනෙකුට කෙනෙකු හොඳ ඔවදන් දෙමින්ද සිටින්නන්ගෙන්ද වීම වන්නේය.

මෙවැන්නන්ම දකුණු පාර්ශවයේ සිටින්නන්ය.

තවද කවුරුන් අපගේ ආයාවන් ප්‍රතික්ෂේප කරන්නෝද, ඔවුන්ම වම් පාර්ශවයේ වූ අයයි.

ඔවුන්ව නිරයෙහි දමා (සියලූ මාර්ගයන්) වසා දමනු ලැබේ.