كهيعص (1)

Kaf. Ha. Ja. 'Ain. Sad.

ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا (2)

Spomen milosti Gospodara tvog, robu Njegovom Zekerijjau,

إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ نِدَاءً خَفِيًّا (3)

Kad pozva Gospodara svog pozivom tajnim,

قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا وَلَمْ أَكُنْ بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا (4)

Reče: "Gospodaru moj! Uistinu, meni je kost moja oslabila i sjaji glava sjedošću, a nisam bio dowom Tebi Gospodaru, nesretan.

وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِنْ وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا (5)

A uistinu, ja se bojim svojih rođaka iza sebe, a moja žena je nerotkinja. Zato mi pokloni od Sebe nasljednika,

يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ ۖ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا (6)

Da me naslijedi, i naslijedi iz porodice Jakubove. I učini ga Gospodaru moj, zadovoljnim."

يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا (7)

"O Zekerijja! Uistinu, Mi ti donosimo radosnu vijest o dječaku, ime njegovo biće Jahja. Nismo mu ranije učinili imenjaka."

قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا (8)

Reče: "Gospodaru moj! Otkud meni dječak, a žena moja je nerotkinja, i već sam dostigao staračku iznemoglost?"

قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا (9)

Reče: "Tako. Rekao je Gospodar tvoj: 'To je Meni lahko, i već sam te stvorio ranije, a nisi bio ništa."

قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً ۚ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا (10)

Reče: "Gospodaru moj! Učini mi znak." Reče: "Znak ti je da nećeš govoriti s ljudima tri noći, (a bićeš) zdrav."

فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (11)

Tad iziđe narodu svom iz mihraba, pa im objavi: "Slavite (Allaha) jutrom i navečer."

يَا يَحْيَىٰ خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا (12)

"O Jahja! Prihvati Knjigu snažno." I dali smo mu sud (kao) djetetu,

وَحَنَانًا مِنْ لَدُنَّا وَزَكَاةً ۖ وَكَانَ تَقِيًّا (13)

I nježnost od Nas i čistotu, a bio je bogobojazan,

وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا (14)

I čestit roditeljima svojim, a nije bio nepokoran, neposlušan.

وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا (15)

I mir neka je s njim na dan kad se rodio i dan kada je umro, i dan kad bude podignut živ!

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا (16)

I spomeni u Knjizi Merjem, kad se povukla od porodice svoje u mjesto istočno,

فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا (17)

Te uzela (da se zakloni) od njih zastor. Tad smo joj poslali Duha Našeg, te joj se prikazao čovjekom pravim.

قَالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمَٰنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا (18)

Reče: "Uistinu, ja tražim zaštitu Milostivog od tebe, ako si bogobojazan."

قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا (19)

(Duh) reče: "Ja sam samo izaslanik Gospodara tvog, da ti podarim dječaka čista."

قَالَتْ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَلَمْ أَكُ بَغِيًّا (20)

Reče: "Otkud meni dječak, a nije me dotakao smrtnik i nisam bludnica?"

قَالَ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ ۖ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِنَّا ۚ وَكَانَ أَمْرًا مَقْضِيًّا (21)

(Ona) reče: "Tako. Rekao je Gospodar tvoj: 'To je Meni lahko' - i da ga učinimo znakom ljudima i milošću od Nas" - a bila je stvar određena.

۞ فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا (22)

Tad ga je zanijela, te se s njim povukla u mjesto daleko.

فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا (23)

Pa dovedoše nju porođajni bolovi ka stablu palme. Reče: "O da sam ja umrla prije ovog i bila zaboravom zaboravljena."

فَنَادَاهَا مِنْ تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا (24)

Tad pozva nju ispod nje: "Ne žalosti se! Doista je načinio Gospodar tvoj ispod tebe potočić.

وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا (25)

I zatresi sebi stablo palme, pašće na te datule zrele.

فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْنًا ۖ فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا (26)

Zato jedi i pij, i ohladi oko! Pa ako od smrtnika vidiš ijednog, tad reci: "Uistinu! Ja sam se Milostivom zavjetovala postom, zato danas neću govoriti s čovjekom."

فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ ۖ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا (27)

Pa je došla s njim narodu svom, noseći ga. Rekoše: "O Merjem! Doista si došla sa stvari nečuvenom.

يَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا (28)

O sestro Harunova! Nije bio otac tvoj loš čovjek, niti je majka tvoja bila bludnica."

فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ ۖ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا (29)

Tad ga je pokazala. Rekoše: "Kako da govorimo s onim ko je u bešici, (s) djetetom?"

قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا (30)

(Isa) reče: "Uistinu! Ja sam rob Allahov. Dao mi je Knjigu i učinio me vjerovjesnikom,

وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا (31)

I učinio me blagoslovljenim ma gdje bio, i naredio mi salat i zekat dok sam živ,

وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا (32)

I da budem čestit majci svojoj, a nije me učinio nepokornim, nesretnim.

وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا (33)

I mir neka je nada mnom na dan kad sam rođen, i dan kad umrem, i dan kad budem podignut živ!"

ذَٰلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ۚ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ (34)

To je Isa, sin Merjemin: Riječ Istine, ona o kojoj raspravljaju.

مَا كَانَ لِلَّهِ أَنْ يَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ ۖ سُبْحَانَهُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (35)

Nije Allahovo da uzima ikakvo dijete. Slavljen neka je On! Kad odredi stvar, tad tome samo kaže: "Budi" - tad biva.

وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ (36)

A uistinu! Allah je Gospodar moj i Gospodar vaš, zato Njega obožavajte. Ovo je put pravi.

فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِنْ بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ (37)

Pa su se razišle stranke međusobno: zato teško onima koji ne vjeruju, od poprišta Dana strašnog.

أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا ۖ لَٰكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (38)

Kako će oni čuti i vidjeti na Dan kad Nam dođu! Ali, zalimi su danas u zabludi očitoj.

وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (39)

I upozori ih Danom žalosti, kad bude svršena stvar; a oni su u ravnodušnosti i oni ne vjeruju.

إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ (40)

Uistinu! Mi, Mi nasljeđujemo Zemlju i onog ko je na njoj, a Nama će biti vraćeni.

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا (41)

I spomeni u Knjizi Ibrahima. Uistinu, on je bio istinit, vjerovjesnik.

إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِي عَنْكَ شَيْئًا (42)

Kad reče ocu svom: "O oče moj! Zašto obožavaš ono šta ne čuje niti vidi, niti ti imalo koristi?

يَا أَبَتِ إِنِّي قَدْ جَاءَنِي مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِيًّا (43)

O oče moj! Uistinu meni, već mi je došlo od znanja šta nije došlo tebi. Zato me slijedi, uputiću te putu pravom.

يَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَٰنِ عَصِيًّا (44)

O oče moj! Ne obožavaj šejtana. Uistinu, šejtan je Milostivom neposlušan.

يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِنَ الرَّحْمَٰنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا (45)

O oče moj! Uistinu, ja se bojim da će te dotaći kazna od Milostivog, pa ćeš biti šejtanov drug."

قَالَ أَرَاغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِي يَا إِبْرَاهِيمُ ۖ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ ۖ وَاهْجُرْنِي مَلِيًّا (46)

Reče: "Jesi li ti odbojan prema bogovima mojim, o Ibrahime? Ako ne odustaneš, sigurno ću te kamenovati, i ostavi me dugo!"

قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ ۖ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي ۖ إِنَّهُ كَانَ بِي حَفِيًّا (47)

Reče: "Selamun alejk! Tražiću ti oprost Gospodara svog. Uistinu, On mi je predusretljiv.

وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَىٰ أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاءِ رَبِّي شَقِيًّا (48)

I povlačim se od vas i onog šta zazivate mimo Allaha, a prizivat ću Gospodara svog. Možda neću u dowi Gospodaru svom nesretan biti."

فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا (49)

Pa pošto se povukao od njih i onog šta obožavaju mimo Allaha, podarili smo mu Ishaka i Jakuba, a svakojeg smo učinili vjerovjesnikom.

وَوَهَبْنَا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا (50)

I darovali smo im iz milosti Naše, i učinili za njih jezik istinitošću visokim.

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَىٰ ۚ إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّا (51)

I spomeni u Knjizi Musaa. Uistinu, bio je odabran, i bio poslanik, vjerovjesnik.

وَنَادَيْنَاهُ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا (52)

I pozvali smo ga s desnog obronka Tura, i približili ga u povjerljivom razgovoru,

وَوَهَبْنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا (53)

I darovali mu iz milosti Naše brata njegovog Haruna, vjerovjesnika.

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّا (54)

I spomeni u Knjizi Ismaila. Uistinu, on je bio istinit obećanjem, i bio je poslanik, vjerovjesnik,

وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا (55)

I naređivao je porodici svojoj salat i zekat, i bio je kod Gospodara svog zadovoljavajući.

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا (56)

I spomeni u Knjizi Idrisa. Uistinu, on je bio istinit, vjerovjesnik,

وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا (57)

A uzdigli smo ga na mjesto visoko.

أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ مِنْ ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِنْ ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا ۚ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَٰنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا ۩ (58)

To su oni koje je obdario Allah od vjerovjesnika iz potomstva Ademovog - od onog koga smo nosili s Nuhom - i iz potomstva Ibrahimovog i Israilovog, i od onog koga smo uputili i odabrali. Kad su im se učili ajeti Milostivog, padali su na sedždu i plakali.

۞ فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ ۖ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا (59)

Pa je poslije njih došlo pokoljenje - zapustili su salat i slijedili strasti. Zato će sresti zabludu,

إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا (60)

Izuzev ko se pokaje i vjeruje, i čini dobro. Pa takvi će ući u Džennet, i neće im se učiniti zulm nimalo -

جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا (61)

Bašče Adna koje je obećao Milostivi robovima Svojim u nevidljivom. Uistinu! Obećanje Njegovo će doći -

لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (62)

Neće čuti u njemu naklapanje, samo "Selam" - i imaće oni svoju opskrbu u njemu, jutrom i navečer.

تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ كَانَ تَقِيًّا (63)

To je Džennet kojeg dajemo u naslijeđe onom od robova Naših ko bude bogobojazan.

وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ ۖ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا (64)

"I ne spuštamo se, izuzev po naredbi Gospodara tvog. Njegovo je šta je ispred nas i šta je iza nas i šta je između toga, a nije Gospodar tvoj zaboravan."

رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا (65)

Gospodar nebesa i Zemlje i šta je između njih! Zato Njega obožavaj, i istraj u obožavanju Njegovom. Da li znaš Njemu imenjaka?

وَيَقُولُ الْإِنْسَانُ أَإِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا (66)

I govori čovjek: "Hoću li kad umrem, zaista biti živ izveden?"

أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا (67)

Zar se ne prisjeća čovjek, da smo ga Mi stvorili ranije, a nije bio ništa?

فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا (68)

Pa tako mi Gospodara tvog, sigurno ćemo sabrati njih i šejtane, zatim ćemo ih sigurno privesti oko Džehennema, klečeći.

ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَٰنِ عِتِيًّا (69)

Zatim ćemo sigurno iz svake sekte istrgnuti onog od njih koji je bio najžešći protiv Allaha buntovnošću.

ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا (70)

Zatim, sigurno smo Mi Najbolji znalac onih koji su najdostojniji da budu u njemu izgarani.

وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًا مَقْضِيًّا (71)

I nema od vas nijednog, a da neće njemu stići. Do Gospodara tvog je odluka izvršna.

ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا (72)

Zatim ćemo spasiti one koji su se bojali, a ostaviti zalime u njemu klečeći.

وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِيًّا (73)

A kad im se uče ajeti Naši jasni, oni koji ne vjeruju govore onima koji vjeruju: "Koja od dvije skupine je bolja mjestom i bolja sazivom?"

وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا (74)

A koliko smo pokoljenja uništili prije njih, (a) oni su bili bolji namještajem i izgledom!

قُلْ مَنْ كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَٰنُ مَدًّا ۚ حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضْعَفُ جُنْدًا (75)

Reci: "Ko je u zabludi, pa neka mu Milostivi produži dužinu. Dok, kad vide ono čime im se prijetilo, ili kaznu ili Čas, tad će saznati ko je taj (ko) je gori položajem i slabiji vojskom."

وَيَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدًى ۗ وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَرَدًّا (76)

I povećava Allah uputu onima koji se upućuju. A trajna dobra djela su bolja nagradom kod Gospodara tvog i bolja povratištem.

أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا (77)

Pa da li si vidio onog koji ne vjeruje u ajete Naše i kaže: "Sigurno će mi biti dat imetak i dijete?"

أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (78)

Je li spoznao nevidljivo, ili je kod Milostivog uzeo obavezu?

كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا (79)

Nikako! Zapisaćemo šta govori, i produžićemo mu dužinu kazne.

وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا (80)

I naslijedićemo (od) njega šta govori, i doći će Nam sam.

وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا (81)

A uzimali su mimo Allaha bogove, da budu za njih moć.

كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا (82)

Nikako! Poreći će obožavanje njihovo i njima protivnik biti.

أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (83)

Zar ne vidiš da Mi šaljemo šejtane na nevjernike, podstiču ih podsticanjem.

فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (84)

Zato ne žuri protiv njih, samo im odbrojavamo broj.

يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا (85)

Na Dan kad saberemo bogobojazne Milostivom (kao) izaslanstvo -

وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا (86)

I potjeramo krivce ka Džehennemu žedne -

لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (87)

Neće vladati posredovanjem, izuzev ko je kod Allaha uzeo obećanje.

وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88)

I govore: "Milostivi je uzeo dijete."

لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89)

Doista iznosite stvar strašnu:

تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90)

Gotovo da se od toga nebesa rascijepe i raspukne Zemlja, i padnu brda rušeći se,

أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91)

Što prizivaju Milostivom dijete!

وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا (92)

A nije Milostivom potrebno da uzima dijete.

إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93)

Svako ko je u nebesima i Zemlji, samo će doći Milostivom kao rob.

لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94)

Doista ih je sračunao i pobrojao ih brojanjem.

وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95)

I svaki od njih će Mu doći na Dan kijameta sam.

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا (96)

Uistinu, onima koji vjeruju i rade dobra djela, daće im Allah ljubav.

فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا (97)

Pa olakšali smo ga na jeziku tvom, da obraduješ njime bogobojazne, i opomeneš njime narod svadljivaca.

وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا (98)

A koliko smo prije njih uništili naraštaja! Da li osjećaš od njih ijednog, ili čuješ njihov tihi šum?