وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1)

Pasha vrapuesit e shpejtë (kuajt) që hingëllojnë!

فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2)

E që me thundrat e tyre nxjerrin xixëllima zjarri nga gurët,

Dhe të cilët vërsulen herët në agim.

E me të (vërsulje) atëherë çojnë pluhur.

Dhe ashtu hidhen në mesin e grumbullit (të armikut).

Vërtet, njeriu është përbuzës ndaj Zotit të vet.

Edhe vetë është dëshmues i asaj (përbuzje).

Dhe ai është që shumë e do pasurinë.

A nuk e di ai se kur të nxirret çka ëstë në varreza?

Dhe të tubohet (të dalë në shesh) ajo që ishte në gjoksa.

E atë ditë, pa dyshim Zoti i tyre është i njohur për punën e tyre.