وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1)

හුස්ම හිර වෙන තරමට අධික වේගයෙන් දුවන අශ්වයින් මතද-

فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2)

(දුවන වේගයෙන්ම කුර ගැටෙන්නට සලස්වා) ගිනි පුපුරු වීසි වන්නට සලස්වන දැය මතද-

තවද උදේ පාන්දර (සතුරන් කෙරෙහි) පැන දුවන දැය මතද-

(එසේ වේගයෙන් දුවන විට, වලාකුළු මෙන්) එමගින් දූවිලි අවුස්සා දමන දැය මතද-

පසුව (සතුරන්ගේ සේනාව) මධ්‍යයෙහි ඒ හේතුවෙන් අතුළු වන දැය මතද සත්තකින්ම!

නියත වශයෙන්ම මිනිසා තම දෙවියන්ට කෙළෙහිගුණ නොදක්වන්නෙකු වශයෙන් සිටින්නේය.

නියත වශයෙන්ම ඔහුම මෙයට සාක්ෂි වශයෙන්ද සිටින්නේය.

නියත වශයෙන්ම ඔහු ඉතාමත් දැඩි වශයෙන්ම වස්තුවට ආදරය කරන්නේය.

සොහොන් (කබ්රු) වල ඇති දැය පිටතට වීසි කරනු ලැබ,

සිත්හි ඇති දැය එළිදරව් කරනු ලබන අවස්ථාවේදී-

නියත වශයෙන්ම (මිනිසුන් වන) ඔවුන්ගේ දෙවියන් (නපුරු අය කවරෙක්ද? හොඳ අය කවරෙක්ද?යි) ඔවුන්ව එදිනදී හොඳින් දැන ගන්නේය යනුවෙන් ඔහු දැන ගත්තේ නැද්ද?