وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ (1)

سوگند به شب آن گاه که روز را بپوشانَد،

وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ (2)

و سوگند به روز آن گاه که پدیدار گردد،

و سوگند به آن قدرتی که نر و ماده را آفرید،

که تلاش‌های شما گوناگون است.

امّا آن کس که برای رضای خدا از مال خود بخشید و تقوا پیشه کرد،

و نیکوترین وعده خدا را در مورد انفاق کنندگان راست شمرد،

به زودی او را در اثر کارهای شایسته‌ای که انجام می‌دهد برای ورود به بهشت آماده خواهیم ساخت و به آسایش و زندگی آسوده می‌رسانیم.

و امّا آن کس که از بخشش مال خود بخل ورزید و با گردآوری ثروت در پی توانگری بود،

و نیکوترین وعده خدا را دروغ شمرد،

به زودی او را برای دشواری و عذاب آماده خواهیم ساخت.

و آن گاه که بمیرد و به هلاکت افتد، ثروتش برای او کارساز نیست.

ما این حقایق را برای راهنمایی مردم بیان می‌کنیم، چرا که راهنمایی بندگان تنها برعهده ماست.

و همانا جهان آخرت و سرای نخستین از آنِ ماست.

بدین سبب شما را از آتشی که زبانه می‌کشد، بیم دادم.

جز آن کسی که تیره بخت‌ترین مردم است، جاودانه در آن درنیاید;

همان کسی که حق را تکذیب کرد و از آن روی برتافت.

و آن کس که پرواکننده‌ترین مردم است، قطعاً از آن آتش دور داشته می‌شود;

همان کسی که دارایی اش را می‌بخشد و به وسیله آن رشدی شایسته می‌جوید.

و هدفش از کمک به نیازمندان جبران احسان آنان نیست، زیرا هیچ کس از آنان بر گردن او حق نعمتی ندارد که جبران آن لازم باشد.

بلکه انفاق او تنها برای دستیابی به خشنودی پروردگار بلندمرتبه اش هست.

و به زودی با دریافت پاداشی نیکو از جانب پروردگارش، خشنود خواهد شد.