وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1)
سوێند به ئاسمان و ئهو ئهستێرانهی بهشهودا دهردهکهون.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2)
جا تۆ چووزانی (طارق) چیه.
النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3)
ئهستێرهیهکه به ڕووناکیهکهی تاریکی دهبڕێت.
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4)
(سوێند بهوانه) هیچ کهس نیه چاودێری نهبێت، (سهرهتا خوا چاودێری ههمووانه، فریشتهکانیشی کردووه به چاودێرو پارێزهرمان).
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5)
کهواته با ئادهمیزاد تهماشا بکات و سهرنج بدات که له چی دروستکراوه؟!
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ (6)
دروستکراوه له ئاوێکی ههڵقوڵاو (که مهنی پیاوه و هێلکۆکهی ئافرهته، ههردوولایان ههڵدهقوڵێن بۆ پێکهاتنی ئادهمیزاد، بهویستی خوا).
يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7)
له نێوان بڕبڕهکانی پشت و ئێسکهکانی سینهدا دهردهچێت.
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8)
بێگومان ئهو زاته دووباره (دروستکردنهوهی ئادهمیزادی) زۆر لائاسانه و توانای تهواوی ههیه.
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9)
ئهو ڕۆژهی که ههموو نهێنیهکان دهردهکهوێت و ئاشکرا دهکرێت.
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10)
ئادهمیزاد هیچ هێزو پشتیوانیهکی نیه.
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11)
سوێند به ئاسمانێك که خاوهنی گێڕانهوهیه (سوڕی ئاو له سروشتدا، شهپۆلهکانی تهلهفون و ڕادیۆ و تهلهفیزیۆن... هتد).
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12)
ههروهها سوێند به زهوی که درزی تێ دهبێت بههۆی ڕووهکهوه.
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13)
بهڕاستی ئهم قورئانه گوفتارێکی جیاکهرهوهیه (جیاکهرهوهی حهق و ناحهق، ڕاست و درۆ، چاك و خراپ و،... هتد).
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14)
ئهم قورئانه گوفتارێکی گهڵته نیه.
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15)
بهڕاستی ئهوانه سهرگهرمی پیلانن و خهریکی داونانهوهن (بۆ ئیمانداران).
وَأَكِيدُ كَيْدًا (16)
(بهڵام خوا دهفهرموێت): منیش پلان و نهخشهی خۆم دهخهمهکار.
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17)
کهواته تۆیش تاوێك مۆڵهتی بێ باوهڕان بده، کهمێك لێیان بوهسته (بزانه چیان بهسهر دههێنم).