اللغة العربية
English
طسم (1)
Ta. Sin. Mim.
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
To su znaci Kitaba jasnog.
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (3)
Možda bi ti bio uništitelj duše svoje, što (oni) nisu vjernici.
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4)
Kad bismo htjeli, spustili bismo na njih s neba znak, pa bi mu povili vratove svoje ponizno.
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (5)
I nije im došla nijedna nova opomena od Milostivog, a da nisu bili od nje odvraćeni.
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6)
Pa doista su poricali, pa doći će im vijesti o onom čemu su se izrugivali.
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (7)
Zar ne vide zemlju, koliko smo dali da iz nje iznikne od svake vrste plemenite?
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (8)
Uistinu, u tome je znak. A nisu većina njih vjernici.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (9)
I uistinu! Gospodar tvoj! On je Moćni, Milosrdni.
وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10)
A kad Gospodar tvoj pozva Musaa: "Idi narodu zalima,
قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ (11)
Narodu faraonovom. Zar se neće pobojati?"
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ (12)
Reče: "Gospodaru moj! Uistinu, ja se bojim da će me poreći,
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ (13)
I stežu se grudi moje, i ne oslobađa se jezik moj, zato pošalji Haruna;
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخَافُ أَنْ يَقْتُلُونِ (14)
I imaju oni protiv mene zločin, pa se bojim da će me ubiti."
قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ (15)
Reče: "Nikako! Pa idite obojica sa znacima Našim. Uistinu, Mi ćemo biti uz vas slušajući.
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (16)
Pa dođite faraonu, te recite: 'Uistinu, mi smo poslanici Gospodara svjetova,
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (17)
Pošalji s nama sinove Israilove!"
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ (18)
(Faraon) reče: "Zar te nismo među nama odgojili (kao) dijete? I boravio si među nama (mnoge) godine života svog,
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (19)
I učinio si djelo svoje koje si učinio. A ti si od nezahvalnika."
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (20)
Reče: "Počinio sam ga tad kad sam ja bio od zalutalih.
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ (21)
Tad sam pobjegao od vas pošto sam vas se uplašio, pa me je obdario Gospodar moj sudom, i učinio me (jednim) od izaslanika,
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (22)
A to je blagodat kojom mi prigovaraš - da si porobio sinove Israilove."
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ (23)
Faraon reče: "A šta je Gospodar svjetova?"
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ (24)
(Musa) reče: "Gospodar nebesa i Zemlje i onog između njih, ako ste uvjereni."
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ (25)
(Faraon) reče onima oko sebe: "Zar ne čujete?"
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (26)
(Musa) reče: "Gospodar vaš i Gospodar očeva vaših ranijih."
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ (27)
(Faraon) reče: "Uistinu, poslanik vaš koji vam je poslan, je luđak!"
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (28)
(Musa) reče: "Gospodar istoka i zapada i onog što je između njih, ako shvatate."
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ (29)
(Faraon) reče: "Ako uzmeš drugog boga sem mene, sigurno ću te učiniti (jednim) od zatvorenika."
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُبِينٍ (30)
(Musa) reče: "Zar kad ti donesem stvar očitu?"
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (31)
(Faraon) reče: "Pa daj je, ako si od istinitih!"
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ (32)
Tad (Musa) baci štap svoj, pa gle: on zmija očita,
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (33)
I izvuče ruku svoju, tad gle: ona bijela za gledatelje.
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (34)
(Faraon) reče uglednicima oko sebe: "Uistinu, ovo je čarobnjak znalac,
يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (35)
Želi da vas izvede iz zemlje vaše sihrom svojim; pa šta naređujete?"
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (36)
Rekoše: "Ostavi njega i brata njegovog, a pošalji u gradove sakupljače,
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ (37)
Dovešće ti svakog čarobnjaka znalca."
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (38)
Pa su sakupljeni čarobnjaci za određeno vrijeme dana poznatog,
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ (39)
I bi rečeno ljudima: "Jeste li vi sakupljeni,
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (40)
Da bismo mi slijedili čarobnjake, ako oni budu pobjednici?"
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (41)
Pa pošto čarobnjaci dođoše, rekoše faraonu: "Hoćemo li mi uistinu imati nagradu, ako mi budemo pobjednici?"
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (42)
Reče: "Da, i uistinu ćete tad biti od približenih."
قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ (43)
Musa im reče: "Bacite ono čega ste vi bacači!"
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (44)
Tad baciše konope svoje i štapove svoje i rekoše: "Tako nam moći faraonove, uistinu mi, mi smo pobjednici."
فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (45)
Tad Musa baci štap svoj, pa gle: on proguta ono šta su lažirali.
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (46)
Tad se čarobnjaci baciše na sedždu.
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (47)
Rekoše: "Vjerujemo u Gospodara svjetova,
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (48)
Gospodara Musaovog i Harunovog."
قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (49)
Reče: "Povjerovaste mu prije no što sam vam dopustio. Uistinu, on je vaš velikan koji vas je poučio sihru! Pa sigurno ćete saznati. Sigurno ću odsijeći ruke vaše i noge vaše unakrst, i sigurno ću vas sve raspeti."
قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ (50)
Rekoše: "Nije šteta! Uistinu, mi smo Gospodaru našem povratnici.
إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (51)
Uistinu! Mi žudimo da nam Gospodar naš oprosti greške naše jer smo prvi vjernici."
۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52)
I objavismo Musau: "Kreni s robovima Mojim noću, uistinu, vi ćete biti slijeđeni."
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (53)
Tad posla faraon u gradove sakupljače:
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (54)
"Uistinu, ovi su grupa mala,
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (55)
I uistinu, oni su nas rasrdili,
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (56)
I uistinu, mi smo svi oprezni."
فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (57)
Pa ih izvedosmo iz vrtova i izvora,
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (58)
I riznica i mjesta plemenitog.
كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (59)
Tako; i dali smo ih u naslijeđe sinovima Israilovim.
فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ (60)
Pa su ih slijedili kad se Sunce rađalo,
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61)
Pa pošto se vidješe dvije skupine, drugovi Musaovi rekoše: "Uistinu, mi smo sustignuti."
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62)
Reče: "Nikako! Uistinu, sa mnom je Gospodar moj, uputiće me."
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63)
Tad objavismo Musau: "Udri štapom svojim more!" Tad se razdvoji, te svaki dio bi kao brijeg velik.
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64)
I približismo tamo druge,
وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ (65)
I spasismo Musaa i onog ko je bio s njim, sve,
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66)
Potom potopismo druge.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (67)
Uistinu, u tome je znak, a većina njih nisu vjernici.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68)
I uistinu, Gospodar tvoj! On je Moćni, Milosrdni.
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69)
I izrecituj im vijest o Ibrahimu.
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70)
Kad reče ocu svom i narodu svom: "Šta obožavate?"
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71)
Rekoše: "Obožavamo idole, pa smo stalno njima privrženi."
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72)
Reče: "Da li vas čuju kad prizivate,
أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73)
Ili vam koriste ili štete?"
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74)
Rekoše: "Naprotiv, našli smo očeve naše, tako čine."
قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (75)
Reče: "Pa vidite li šta obožavaste,
أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76)
Vi i očevi vaši stariji?"
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77)
Pa uistinu, oni su moji neprijatelji, izuzev Gospodara svjetova,
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78)
Koji me je stvorio, pa me On uputio,
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79)
I Onaj koji me hrani i napaja me.
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80)
I kad se razbolim, tad On liječi me,
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81)
I Koji će me usmrtiti, zatim me oživiti,
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82)
I Koji će mi - nadam se - oprostiti grešku moju na Danu sudnjem.
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83)
Gospodaru moj! Daruj mi sud i priključi me pravednima.
وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84)
I učini me jezika istinitog u kasnijim (pokoljenjima),
وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85)
I učini me od nasljednika bašče uživanja,
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86)
I oprosti ocu mom, uistinu, on je bio od zalutalih.
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87)
I ne ponizi me na Dan kad budu podignuti,
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88)
Dan kad neće koristiti bogatstvo, niti sinovi,
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89)
Izuzev onom ko dođe Allahu sa srcem zdravim.
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (90)
I približiće se Džennet bogobojaznima,
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (91)
I pokazaće se džehim zabludjelima,
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (92)
I biće im rečeno: "Gdje je to šta ste obožavali
مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ (93)
Mimo Allaha? Hoće li pomoći vama ili pomoći sebi?"
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (94)
Tad će biti u njega strmoglavljeni oni, i oni koji su zavodili,
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (95)
I vojske Iblisove zajedno.
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (96)
Govoriće - a oni će se u njemu svađati:
تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (97)
"Tako nam Allaha, bili smo doista u zabludi očitoj,
إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (98)
Kad smo vas izjednačavali sa Gospodarom svjetova,
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (99)
A zaveli su nas jedino prestupnici,
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ (100)
Zato mi nemamo nikakvih posrednika,
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (101)
Niti prijatelja bliska.
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (102)
Pa da nam je ponavljanje, pa da budemo od vjernika!"
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (103)
Uistinu! U tome je znak, a većina njih nisu vjernici!
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104)
A uistinu, Gospodar tvoj! On je Moćni, Milosrdni.
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (105)
Narod Nuhov je poricao izaslanike,
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (106)
Kad im reče brat njihov Nuh: "Zar se ne bojite?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (107)
Uistinu! Ja sam vama poslanik pouzdan,
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (108)
Zato se bojte Allaha i mene poslušajte!
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (109)
A ne tražim od vas za to nikakvu nagradu, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (110)
Zato se bojte Allaha i mene poslušajte!"
۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (111)
Rekoše: "Zar da tebi vjerujemo, a slijede te najniži?"
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112)
Reče: "A nemam ja znanje o onom šta rade,
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113)
Obračun njihov je jedino do Gospodara mog, kad biste zapazili!
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114)
I nisam ja progonitelj vjernika,
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (115)
Ja sam samo opominjač jasni."
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116)
Rekoše: "Ako ne prestaneš, o Nuhu, sigurno ćeš biti od kamenovanih."
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117)
Reče: "Gospodaru moj! Uistinu, moj narod me poriče,
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118)
Zato presudi između mene i između njih presudom, i spasi mene i onog ko je sa mnom od vjernika."
فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119)
Pa spasismo njega i onog ko je bio s njim, u lađi natovarenoj,
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120)
Zatim smo poslije potopili preostale.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (121)
Uistinu, u tome je znak, a većina njih nisu vjernici.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122)
I uistinu, Gospodar tvoj! On je Moćni, Milosrdni.
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123)
Ad je poricao izaslanike,
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
Kad im reče brat njihov Hud: "Zar se ne bojite?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125)
Uistinu! Ja sam vam poslanik pouzdani,
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126)
Zato se bojte Allaha i poslušajte mene!
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127)
A ne tražim od vas za to nikakvu nagradu, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova.
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128)
Gradite li na svakoj uzvišici obilježje, poigravate se,
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129)
I gradite tvrđave, da biste se vi ovjekovječili?
وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130)
I kad napadate, napadate (kao) tirani.
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131)
Zato se bojte Allaha i poslušajte mene!
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ (132)
I bojte se Onog koji vas je pomogao onim šta znate.
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133)
Pomogao vas je stokom i sinovima,
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134)
I baščama i izvorima.
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135)
Uistinu! Ja se plašim nad vama kazne Dana strahovitog."
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ (136)
Rekoše: "Isto nam je da li ti wazio ili ne bio od waiza;
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137)
Ovo je samo običaj ranijih,
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138)
I nećemo mi biti kažnjeni."
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (139)
Tad su ga porekli, pa smo ih uništili. Uistinu! U tome je znak, a većina njih nisu vjernici.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140)
A uistinu! Gospodar tvoj! On je Moćni, Milosrdni.
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141)
Poricao je Semud izaslanike.
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142)
Kad im reče brat njihov Salih: "Zar se ne bojite?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143)
Uistinu! Ja sam vam poslanik pouzdani,
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144)
Zato se bojte Allaha i poslušajte mene!
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145)
A ne tražim od vas za to nikakvu nagradu, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova.
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146)
Hoćete li biti ostavljeni u onom šta je ovdje, sigurni,
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147)
U baščama i izvorima,
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148)
I usjevima i palmama - plodovi njihovi zreli -
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149)
I klešete iz brda kuće spretno?
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150)
Zato se bojte Allaha i poslušajte mene,
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151)
I ne slušajte naredbu onih koji pretjeruju,
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152)
Koji čine fesad na Zemlji i ne popravljaju."
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153)
Rekoše: "Ti si samo od opčinjenih;
مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154)
Ti si samo smrtnik sličan nama. Pa daj znak ako si od istinitih."
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (155)
Reče: "Ovo je deva. Imaće ona napajanje, i vi ćete imati napajanje dana poznatog.
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156)
I ne dotičite je zlom, pa da vas snađe kazna Dana strahovitog."
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157)
Pa je raniše, i postaše pokajanici.
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (158)
Tad ih spopade kazna. Uistinu, u tome je znak, a većina njih nisu vjernici.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159)
A uistinu! Gospodar tvoj! On je Moćni, Milosrdni.
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160)
Narod Lutov je poricao izaslanike,
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161)
Kad im reče brat njihov Lut: "Zar se ne bojite?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162)
Uistinu! Ja sam vam poslanik pouzdani,
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163)
Zato se bojte Allaha i poslušajte mene!
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164)
A ne tražim od vas za to nikakvu nagradu, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova.
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165)
Zar dolazite muškarcima od svjetova,
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166)
A ostavljate šta vam je stvorio Gospodar vaš od žena vaših? Naprotiv, vi ste narod prestupnika."
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167)
Rekoše: "Ako ne prestaneš o Lute, sigurno ćeš biti od protjeranih."
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ (168)
Reče: "Uistinu, ja sam od onih koji mrze posao vaš.
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
Gospodaru moj! Spasi mene i porodicu moju od onog šta rade!"
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170)
Pa smo spasili njega i svu njegovu porodicu,
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171)
Izuzev starice među zaostalima,
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172)
Zatim smo uništili druge,
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173)
A izlili smo na njih kišu. Pa zle li kiše opominjanih!
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174)
Uistinu, u tome je znak, a većina njih nisu vjernici.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
I uistinu! Gospodar tvoj! On je Moćni, Milosrdni.
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176)
Poricali su stanovnici Ejke izaslanike,
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177)
Kad njima reče Šuajb: "Zar se ne bojite?
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178)
Uistinu! Ja sam vam poslanik pouzdani,
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179)
Zato se bojte Allaha i poslušajte mene!
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180)
A ne tražim od vas nikakvu nagradu za to, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova.
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181)
Ispunjavajte mjeru i ne budite od zakidatelja.
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182)
Mjerite mjerilom ispravnim.
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183)
I ne štetujte ljudima stvari njihove, niti pravite nered na Zemlji čineći fesad,
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184)
I bojte se Onog koji je stvorio vas i pokoljenja ranija."
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185)
Rekoše: "Ti si samo od opčinjenih;
وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186)
I ti si samo smrtnik sličan nama i smatramo te sigurno (jednim) od lažaca.
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187)
Pa daj da padne na nas komad neba, ako si od istinitih."
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188)
Reče: "Gospodar moj je Najbolji znalac onog šta radite."
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189)
Tad su ga porekli, pa ih je spopala kazna Dana tame. Uistinu, to je bila kazna Dana strahovitog.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (190)
Uistinu, u tome je znak, a većina njih nisu vjernici.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191)
A uistinu! Gospodar tvoj! On je Moćni, Milosrdni.
وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192)
I uistinu, to je Objava Gospodara svjetova,
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193)
Spušta ga Duh pouzdani,
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ (194)
Na srce tvoje, da budeš od opominjača,
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ (195)
Na jeziku arapskom, jasnom.
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196)
I uistinu, on je u zeburima ranijih.
أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197)
Zar im nije znak (to) što ga znaju učeni sinovi Israilovi?
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198)
A da smo ga objavili nekom od stranaca,
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199)
Pa im ga čitao, ne bi bili u njega vjernici.
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200)
Tako to uvlačimo u srca prestupnika.
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201)
Neće vjerovati u njega, dok ne vide kaznu bolnu.
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202)
Pa doći će im iznenadno, a oni neće opaziti.
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ (203)
Tad će govoriti: "Hoće li nam se odložiti?"
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204)
Pa zar kaznu Našu požuruju?
أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205)
Pa zar nisi vidio, ako im damo da uživaju godinama,
ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ (206)
Zatim im dođe ono čime im se prijetilo,
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (207)
Neće im koristiti ono šta uživaju.
وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَ (208)
I nismo uništili nijedan grad, a da on nije imao opominjače,
ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (209)
Opomenom, a nismo zalimi.
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (210)
I nisu ga spustili šejtani,
وَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (211)
I ne dolikuje im, niti mogu.
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (212)
Uistinu, oni su od prisluškivanja odvojeni.
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (213)
Zato ne prizivaj uz Allaha boga drugog, pa da budeš od kažnjenih.
وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (214)
I upozoravaj rodbinu svoju najbližu,
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (215)
I spusti krilo svoje onom ko te slijedi od vjernika.
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (216)
Pa ako te ne poslušaju, tad reci: "Uistinu, ja sam slobodan od onog šta radite."
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217)
Pa pouzdaj se u Moćnog, Milosrdnog,
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (218)
Koji te vidi kad stojiš,
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (219)
I kretanje tvoje među onima koji čine sedždu.
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220)
Uistinu! On, On je Onaj koji čuje, Znalac.
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (221)
Hoću li vas obavijestiti na koga se spuštaju šejtani?
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (222)
Spuštaju se na svakog lažljivca, grješnika,
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (223)
Koriste sluh, a većina njih su lažljivci.
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (224)
A pjesnike - slijede ih zalutali.
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (225)
Zar ne vidiš da oni u svakoj dolini lutaju,
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (226)
I da oni govore ono što ne rade?
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (227)
Izuzev onih koji vjeruju i čine dobra djela i spominju Allaha mnogo, i brane se nakon što im se učini zulm. A saznaće oni koji čine zulm, kojem povratištu se vraćaju!