قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1)

(اى نبي) ته ووایه: زه د خلقو په رب پورې پناه نیسم

مَلِكِ النَّاسِ (2)

چې د خلقو بادشاه دى

إِلَٰهِ النَّاسِ (3)

د خلقو (حقیقي) معبود دى

مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4)

له شره د وسوسې اچوونكي، تښتېدونكي

الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5)

هغه چې د خلقو په سینو كې وسوسې اچوي

مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6)

چی (دغه وسوسې اچوونكي) له پېریانو او انسانانو ځنې دي